Lander (18) zag zijn beste vriendin wekelijks om zo het contact te behouden. Enkel heeft de coronapandemie roet in het eten gegooid. Ze wonen te ver van elkaar om samen te gaan sporten, maar genieten van een onlinegesprek.
“Mijn beste vriendin en ik zaten samen op de middelbare school. Richting het hoger zijn onze wegen gescheiden. Ik ben in Kortrijk gaan studeren en zij in Antwerpen, algemeen hadden we door de studies niet veel tijd om af te spreken. We probeerde toch wekelijks af te spreken om elkaar niet uit het oog te verliezen. Dit ging altijd probleemloos tot corona in ons leven kwam. We wonen spijtig genoeg niet in hetzelfde dorp. Hierdoor kunnen we niet afspreken om samen te gaan sporten.”
Lander voelt zich opgesloten door zijn vrienden niet te zien. Vooral zijn beste vriendin, toch vindt hij een manier om zich niet alleen te voelen thuis.
Onlinewereld
“Gelukkig hebben we beide multimedia gestudeerd. Hierdoor hebben we wel een goede kennis met de onlinewereld. We vinden elkaar terug in Messenger, discord maar ook zelfs op Teams. Elkaar horen en zien, steunen met het studeren maar ook aanwezig zijn als we door moeilijkere periodes gaan. Het minder zien heeft invloed op dat ik moeilijke keuzes nu minder kan overleggen omdat ik sneller mijn opinie moet geven aan mijn ouders voordat ik ze kan overleggen met haar. Achteraf overleg ik het toch met haar om zeker te zijn dat ze dezelfde keuze zou maken, of meer visie kan geven op de keuzes. Kan niet wachten om terug iets te gaan drinken samen.”
