Dit jaar bestaat de Chiro 90 jaar, maar is zo’n jeugdbeweging een weerspiegeling van onze maatschappij of is er nog werk aan de winkel? “We proberen steeds meer af te stappen van die christelijke oorsprong”, zegt Ellen Van Loco, medewerkster bij de Chiro.
Er is volgens Van Loco de afgelopen jaren een duidelijke groei te merken in het aantal leden dat zich aansluit bij de Chiro en andere jeugdbewegingen. Toch kampen veel groepen met een leidingstekort. “Het leidingstekort komt vaak voor door de groei in het aantal kinderen en jongeren dat lid wordt, waardoor er een groot verschil ontstaat tussen het aantal leden en de leidingsploeg. Daarnaast is er ook een breed scala aan alternatieve jeugdactiviteiten en verenigingen, waardoor ouders en jongeren keuzes moeten maken die soms ten koste gaan van de Chiro.”
Een jeugdbeweging iets waar kinderen behoefte aan hebben, zegt Van Loco. “Kinderen moeten kunnen spelen en samenzijn. Op een jeugdbeweging wordt er niet te veel verwacht van je en hoef je niet te presteren. Dat is op school of in een sportclub vaak wel het geval.”
Hoewel onze samenleving steeds diverser wordt, erkent de Chiro dat ze nog geen volledige afspiegeling is van de maatschappij. “We proberen vooral Chirogroepen te doen stilstaan bij hun eigen werking. Even in kaart brengen op welke manier ze activiteiten aanbieden, of ze alle kinderen uit de buurt bereiken en een afspiegeling zijn van hun buurt.”
Daarnaast probeert de Chiro ook zelf de handen uit de mouwen te steken. “Op nationaal niveau worden projecten en partnerschappen met organisaties die verschillende doelgroepen bereiken, ingezet om zo groepen te motiveren en te begeleiden in inclusiviteit.” Volgens Van Loco probeert de Chiro ook meer en meer af te stappen van de christelijke oorsprong. “Wij denken erg vaak na over het moderniseren van bepaalde tradities, zoals het vieren van dagen zoals Christus Koning. We stellen dan bijvoorbeeld de vraag aan groepen of het echt noodzakelijk is dat alle kinderen naar de kerk komen en of ze eventueel ook later mogen aansluiten. Op die manier proberen we die drempel te verkleinen.”
Ook als je de cijfers bekijkt van kinderen met een beperking in de Chiro, zijn die vrij laag. “We merken dat dat voor veel groepen praktisch heel moeilijk is. Lokalen die niet zijn aangepast, budget dat er niet is of niet voor vrijgemaakt kan worden. Dus daarvoor kijken we ook naar gemeentelijke besturen om dat op die manier toch mogelijk te maken. Ook als groepen vragen hebben over hoe ze hun spelen kunnen aanpassen zodat zeker iedereen kan meespelen, dan proberen we hen zo goed mogelijk te helpen.”
