De drukte van een stad kan zeer gezellig en leuk zijn, maar ze brengt ook gevaren met zich mee. Blinde en slechtziende mensen ervaren heel wat moeilijkheden op de weg, van losse obstakels op het voetpad tot gevaarlijke kruispunten.
OKO, een hulp bij gevaarlijke oversteekplaatsen
Dat er nood is aan een veiligere stad voor blinden en slechtzienden, is duidelijk. Er gebeuren namelijk nog veel ongevallen door slechte infrastructuur of losse obstakels en kruispunten zijn een gevaar voor blinden of slechtzienden omdat ze niet weten wanneer ze kunnen oversteken. Dat merkten ook Michiel Janssen, Vincent Janssen, en Willem Van de Mierop, drie ingenieurs die de app ‘OKO’ ontwikkelden om blinden en slechtzienden veilig te helpen oversteken.
“Veel mensen weten niet met welke challenges blinden en slechtzienden te maken krijgen”, zegt Michiel Janssen. “Wanneer zij de baan moeten oversteken, is het niet altijd gemakkelijk om te weten wanneer het verkeerslicht op groen springt. Dat komt omdat een fysieke rateltikker, een toestel bij een verkeerslicht dat aangeeft wanneer een voetganger kan oversteken, niet overal aanwezig is. Wij maken het ons doelpubliek veel gemakkelijker door een rateltikker te ontwikkelen in softwarevorm.”
Deze gevaarlijke verkeerssituaties krijgen blinde of slechtziende mensen vaak voorgeschoteld. Door de app kunnen ze dus veel gemakkelijker hun weg vinden. “Ze nemen hun smartphone en richten de camera naar boven, naar het verkeerslicht. Zodra het voetgangerslicht in beeld komt, detecteert onze app via artificiële intelligentie het licht. De app zendt een audio- en trilsignaal uit. Dat verschilt als het licht rood of groen is. Het is dus een zeer toegankelijke app”, zegt Janssen.
Het rateltikkerprobleem
Het probleem met de rateltikkers meldt ook Karin Vaesen, mobiliteits- en toegankelijkheidsexpert van de organisatie ‘Licht en Liefde, hulp voor blinden en slechtzienden’: “De rateltikkers worden niet standaard voorzien bij elk voetgangerslicht. Het is steeds afhankelijk van de aanvragen die worden ingediend. Zo’n aanvraagprocedure duurt gemiddeld twee jaar en die termijn is voor ons en onze doelgroep onaanvaardbaar.”
Niet alleen de rateltikkers zijn een probleem, ook gewone objecten op het voetpad vormen een enorm obstakel voor blinden en slechtzienden. Kijk maar naar de problematiek rond elektrische steps. De steps worden overal achtergelaten en dat vormt voor blinden en slechtzienden een probleem.
Er is ook behoefte aan een gemakkelijke infrastructuur, legt Karin Vaesen uit: “Naast de moeilijke obstakels hebben mensen die een witte stok gebruiken ook nood aan gidslijnen. Dat zijn bijvoorbeeld boordstenen, haagjes, muren, draadafsluitingen, … alles met een lijnvormige infrastructuur die ze kunnen volgen met hun witte stok en die hen helpen in een rechte lijn over een voetpad te lopen. Wanneer men zijn omgeving niet of heel slecht ziet, is het niet evident om in een rechte lijn op een voetpad te lopen.”
De slechte infrastructuur leidt dan ook vaak tot ongevallen. “Die ongevallen komen niet vaak voor in de statistieken omdat het vaak eenzijdige ongevallen zijn, waarbij er geen tegenpartij betrokken is. Het is enorm schrikken als je zo’n ongeval meemaakt en daardoor sluiten mensen zich op, of durven ze niet meer alleen buitenkomen”, zegt Karin Vaesen.
Een blik op de toekomst
Omdat het belangrijk is dat ook blinden en slechtzienden zich veilig voelen in het verkeer, willen Michiel Janssen en zijn medeoprichters verder gaan dan alleen het begeleiden bij het oversteken. “Op termijn willen we extra functionaliteiten toevoegen zoals een zebrapadherkenning, obstakelherkenning om hen echt verder te helpen.”
