Het aantal scheidingen daalde in 2020 wegens de lockdown. Maar de stijgende trend zet zich nu weer verder. Dat wil zeggen dat steeds meer mensen op zoek gaan naar een nieuwe partner. Dries Van Gasse:“Die nieuwe partner heeft minder gelijkenissen met onze vorige partner.”
Meestal wanneer we een partner uitzoeken, gaan we voor iemand die op vlak van persoonlijkheid overeenkomsten heeft met onze eigen persoonlijkheid. Maar wanneer deze relatie uitloopt op een scheiding en we een nieuwe partner zoeken, gaan we juist op zoek naar iemand met een andere persoonlijkheid.
Relatiestabiliteit
Wanneer we het hebben over een stabiele relatie spreken we over verschillende dingen. Als eerste komen de individuele karaktereigenschappen naar boven. Daarin zien we persoonlijkheid, de hechting aan een persoon, omgang met elkaar enzovoort.
Maar daarnaast spreken we ook over communicatie en de tevredenheid die de relatie met zich meebrengt. Wanneer één van deze dingen er niet (meer) is spreken we vaak over een minder stabiele relatie. Maar dat houdt niet per se in dat de relatie niet werkt.
Een nieuwe partner zoeken is vaak niet evident. Dit kan verschillende redenen hebben. Meestal zijn het praktische overwegingen die het moeilijker maken om op dezelfde manier om te gaan met een nieuwe partner, vertelt Herman Loos, docent Sociologie aan verschillende hogescholen. “Soms staan praktische overwegingen in de weg kunnen staan: regelingen met de kinderen, financiële redenen, het feit dat gescheiden personen vaak een heel eigen leven hebben (eigen huis, eigen vriendenkring, …) Toch is het zeker zo dat het aantal mensen dat gescheiden is en open staat voor een nieuwe relatie groot is. Er zijn meer scheidingen en ook “herpartneren” is vandaag geen taboe meer.”
Waarom verschilt onze tweede partner van de eerste?
Wanneer we een nieuwe partner kiezen is die vaak heel verschillend van de vorige. Er zijn veel mogelijke verklaringen waarom onze tweede partner verschilt. Postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Antwerpen Dries Van Gasse, die meewerkte aan het onderzoek, geeft duiding.
“Een deel van de verklaring ligt wellicht in het feit dat de tweede huwelijksmarkt kleiner is. De zoektocht is dus moeilijker. Toekomstig onderzoek moet bijvoorbeeld uitwijzen of mensen sneller herpartneren uit financiële noodzaak. Zo toont veel onderzoek aan dat personen met een lagere socio-economische status vaak sneller herpartneren dan personen met een hoge socio-economische status, zeker wanneer er kinderen betrokken zijn en de financiële lasten dus groter zijn.”
De psychosociale component speelt hier ook een rol: “Welke bezorgdheden leiden ertoe dat mensen soms vroeg herpartneren? Bieden we personen na een scheiding bijvoorbeeld voldoende psychosociale ondersteuning om om te gaan met het alleen zijn en het organiseren van een huishouden op je eentje. Ten slotte kan er ook een sociaal-normatieve component spelen. Onze samenleving is erg georiënteerd op koppels. Dat leidt er mogelijk toe dat mensen ook de sociale drang voelen om te herpartneren. Toekomstig onderzoek moet uitwijzen welke rol die aspecten spelen bij herpartnering.”
Steeds meer mensen moeten op zoek naar een nieuwe partner. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Bijvoorbeeld: de eenvoud van scheiden in deze tijd en de voor een groot deel weggevallen taboe rond scheiden. Herman Loos vertelt:
“Sociologisch gezien zijn er meerdere verklaringen: rollenpatronen zijn veranderd waardoor vooral vrouwen minder financieel afhankelijk zijn van de man. Het huwelijk heeft ook een cultuurverandering ondergaan: waar het, zeker volgens de Kerk, vroeger een zonde was om te scheiden, is dit vandaag geen taboe meer. Mensen voelen zich daarom niet verplicht om een ongelukkige relatie voort te zetten. Ook de wetgeving heeft zich aangepast: het is wettelijk gezien eenvoudiger om vandaag te scheiden dan enkele decennia geleden. Deze factoren opgeteld maken dat er meer scheidingen zijn.”
