De nieuwe maatregelen treffen de cultuursector zwaar: theaters, bioscopen, operahuizen moeten de deuren sluiten. Zijn de maatregelen terecht, en wat betekenen ze voor de toekomst van Opera Ballet Vlaanderen? “De vijand blijft het virus en dat beestje moeten we terug in zijn kot krijgen,” verduidelijkt Wilfried Eetezonne, persverantwoordelijke van Opera Ballet Vlaanderen.
Wat betekent de sluiting van de cultuursector voor Opera Ballet Vlaanderen?
“De maatregelen komen deze keer minder als een verrassing dan de vorige keer, maar zorgen desondanks voor heel wat opschudding binnen Opera Ballet Vlaanderen. We moeten nu noodgedwongen de terugbetaling regelen van meer dan 8.000 tickets, verdeeld over 22 voorstellingen. Hierdoor maken we een inkomstenverlies van ongeveer 550.000 euro, bovenop de 600.000 euro die we door de vorige maatregelen reeds verloren hadden. Daarbovenop komen nog eens de uitbetalingen van de artiesten die aan “La Bohème” hebben meegewerkt. Gelukkig zal er wel nog één laatste voorstelling van “La Bohème” plaatsvinden.”
Hebben jullie alternatieven voor de voorstellingen in gedachten?
“Als de maatregelen blijven zoals ze zijn, zijn we van plan om op 27 december een café te openen, zowel in Opera Antwerpen als in De Foyer in Gent. Zo kunnen de mensen die de kerstmarkt hebben bezocht, bij ons komen uitrusten en genieten van het mooie kader dat we zijn. Helaas zonder voorstelling, maar optioneel wel met glühwein. Dan kunnen de mensen bijvoorbeeld toch eens even in een zaal kijken waar voorstellingen normaal plaatsvinden. Het is eerder een symbolische manier om toch een warme plek te bieden aan iedereen die cultuur mist. Mensen hebben nood aan samenkomst op een culturele plek en die plek willen wij bieden.”
Hoe zien jullie de toekomst?
“Opera Ballet Vlaanderen wil er zo snel mogelijk terug zijn voor zijn publiek. Daarom blijven we verder werken achter de schermen, en zullen we doorgaan met repetities en het maken van mooie producties. We gaan nog lang worstelen met het virus, het zal er na januari ook nog zijn. We vragen daarom ook aan de politiek om met een langetermijnvisie te komen, zodat we minder afhankelijk zijn van die ad hoc beslissingen. Zo krijgen wij, als culturele sector, ook meer perspectief. Ik denk dat er daar in heel de sector, en ook bij ons publiek momenteel veel nood aan is. We hebben met vorige voorstellingen bewezen dat het op een veilige manier kan.”
