Studenten, van 1ste bachelor journalistiek, dachten vorige week nog dat we naar het buitenland zouden mogen vertrekken voor een vak. 24 uur later kwamen we te weten dat we nog zeker drie weken binnen gaan moeten vertoeven. Vanaf die donderdag ging alles wel heel snel. Van buiten tijd spenderen naar in uw kot, vrienden voor een lange tijd niet terugzien, winkels, horeca, etc. die sluiten… En dat allemaal op maar een paar dagen tijd.
De Meir lag er maar verlaten bij, toen nog ik dingen in de action ging halen om me de bezig te houden. In het half uur dat ik ben weg geweest zag ik zeker om de twee minuten iemand met handschoenen en/of een mondmasker. Dat is heel eng om te zien in een land zoals België.
Alles doen we van thuis uit. Mama en ik werken en mijn broer, die helemaal niets door heeft door zijn verstandelijke beperking, haalt al zijn plezier uit de duizenden strijkparels die we nog snel zijn gaan ‘hamsteren’. Dat is wat anders dan toiletpapier, hè.
Nu is het wachten tot de volgende persconferentie van de veiligheidsraad en niemand weet welke regels er gaan volgen. Zou het hierbij blijven of spreekt Sophie Wilmès een van de komende dagen het woord ‘lockdown’ uit?
