Opgetild tot het niveau van immaterieel werelderfgoed: de couscous uit de Maghreb. Drie jaar geleden ging Algerije couscous op zijn eigen houtje laten registreren tot Algerijns erfgoed. Dat leidde tot heel wat frustraties bij het volk van Marokko, Mauritanië en Tunesië. Uiteindelijk kwamen de vier Noord-Afrikaanse landen tot een overeenkomst en droegen ze het samen voor als UNESCO-werelderfgoed.
De oorsprong van het gerecht is niet volledig bekend. Het hoofdbestanddeel is grof gemalen durumtarwe en wordt geserveerd met specerijen, groenten en/of vlees. Couscous is hét symbool van samen eten. Het duikt ook op in “Gargantua” van de Franse schrijver François Rabelais, in de 16e eeuw.
| Colofon | Naam | |
| Tekst |  | Celine De Crock |
| Audio |  | / |
| Eindredactie tekst |  | Nicki Francequin |
| Eindredactie online |  | Silke Haentjens |
