De Lijn kwam deze week negatief in de media. In een aflevering van Factcheckers op één hebben ze de toegankelijkheid van De Lijn eens onder de loep genomen. Waar ze achter kwamen was schrijnend. Ik sprak met Austin. Hij zit al drie jaar in een rolstoel en getuigd van zijn ervaringen met De Lijn.
Heb je al negatieve ervaringen gehad tijdens het reizen met De Lijn?
“Sinds ik in mijn rolstoel zit steeds vaker. Wanneer ik vroeger klaagde over De Lijn ging het over kleine dingen zoals de bus die weer eens te laat was of te vol zat. Nu is het een heel ander verhaal. Ik heb al meegemaakt dat de buschauffeur me aan de halte zag en al geïrriteerd keek. Soms vraag ik me af of ze overwegen om gewoon door te rijden en mij te laten staan. Dat zou voor hen in ieder geval de gemakkelijkste optie zijn. Gelukkig heb ik dat nog nooit meegemaakt. Ik ben niet graag een last maar word zo wel gezien. Daarom neem ik zo min nog het openbaar vervoer, al zeker niet meer zonder begeleider. Het is echt te veel gedoe.”
Wat is het vervelendste dat je al hebt meegemaakt?
“Ik ging een keer met mijn vriendin een dagje naar Hasselt met de bus. De bedoeling was een gezellige dag met ons twee. We hebben toen van tevoren alles uitgezocht. Het is niet gemakkelijk om spontaan een dag uit te plannen. Je kan niet zomaar overal opstappen met een rolstoel. Dat is een van mijn vele frustraties. Wij wonen in Limburg, waar de verbindingen vaak niet zo goed gezegeld zijn en verschillende haltes niet vaak bediend worden. Toen onze bus aankwam, was het rolstoelplatform al in gebruik. Wat moet je dan doen? Blijkbaar is de enige optie dan wachten op de volgende bus. We hadden maar een plek moeten reserveren als we echt die bus moesten nemen. We hebben toen meer dan een half uur moeten wachten op de volgende, dat zou toch niet mogen gebeuren?”
Als jij één ding mocht veranderen, wat zou dat dan zijn?
“Dat je met een rolstoel overal kan opstappen. Ik denk dat dit het grootste probleem is als je met een beperking wil reizen. Het is zo’n verschrikkelijk gevoel als je langs je eindbestemming moet rijden omdat je niet kan afstappen bij de dichtstbijzijnde halte. Natuurlijk begrijp ik dat de infrastructuur er niet overal geschikt voor is maar als je zelf in een stoel zit, begrijp je pas hoe vervelend het eigenlijk is. Kunnen afstappen wanneer je wilt is voor de meesten de normaalste zaak van de wereld. Voor mij hoort er altijd een hoop planning bij. Als ze hier aan zouden werken zou het veel mensen helpen bij reizen met het openbaar vervoer.”
| Colofon | Naam | |
| Tekst |  | Yente Blommaert |
| Eindredactie tekst |  | Martha Van Den Eede |
| Eindredactie online |  | Deniz Nalbantov |
