Net zoals ik, droomt iedereen van een stage bij een groot mediabedrijf. Dat is volkomen normaal. Maar wat als dat niet lukt? Daar had ik nog geen seconde aan gedacht. Die wat als, is werkelijkheid geworden. Stage lopen bij een grote radiozender is mij niet gelukt. En als ik terugkijk op heel het stagegebeuren, ben ik daar best wel blij om. Radio WFM is de plek waar ik mij 8 weken lang mocht uitleven. Wat dat allemaal teweeggebracht heeft, lees je hieronder.
Mijn eerste dag
Mijn eerste dag was meteen vol gas. Ik kwam aan op de radio en ik werd meteen gezien als “one of the crew”. Ik dook meteen de studio in en werd klaargestoomd om zelf dagelijks radio te maken. Dat was ook één van de redenen waarom ik voor een stage bij een lokale zender koos. Ik wist dat je dan veel meer verantwoordelijkheden krijgt, dat werd op dag 1 meteen bevestigd.
Zelf radio maken dus, een dagelijks programma van 11h00 – 12h00. De eerste dagen ging dat gepaard met een serieuze dosis stress. Onbekende studio, onbekende mensen, … het zorgde voor veel onzekerheid in mijn hoofd. Maar dat beterde, na twee weken kon je het verschil horen en zien. Naast dagelijks radio maken werd ik ook klaargestoomd om het regionieuws te schrijven en in te lezen. Iets wat ik nooit had verwacht te mogen doen. Als ik mijn eerste dag(en) moet samenvatten in 1 woord: stress. Je krijgt meteen zo veel verantwoordelijkheid, ik wist niet goed wat eerst te doen. De journalistieke wereld is hard, dat heb ik vanaf dag 1 gemerkt.
Mijn eerste publicatie
Mijn eerste echte publicatie kwam er op dag 6. Mijn eerste echte radioshow. Live, zonder begeleiding, volledig zelfstandig. Shit, nu heb ik echt stress, dacht ik. Ik had al veel radio gemaakt in de studio op school, maar dit was van een ander level. De eerste week mocht ik meelopen met een vaste radiopresentator, studio leren kennen enzovoort enzoverder. Vanaf week 2 was het aan mij. Elke dag tussen 11 en 12 radio maken en twee keer per week het regionieuws schrijven en inlezen. De publicaties volgden dus aan de lopende band.
Een bijzondere ontmoeting
In dit stuk verwacht je waarschijnlijk een ontmoeting met een bekende Vlaming, bij mij is dat niet het geval. Een bijzondere ontmoeting heb ik zeker gehad, meerdere zelfs. Iedereen op Radio WFM is bijzonder, dat merkte ik meteen. Elke ontmoeting, met wie dan ook van het team, was bijzonder. Mensen die hun hand in het vuur zouden steken voor alles wat met Radio WFM te maken heeft. De sfeer op een lokale radiozender valt in de verse verte niet te vergelijken met nationale radio’s. Ik heb veel geleerd de afgelopen acht weken, maar ik heb er vooral ook nieuwe vrienden aan overgehouden.
Veel geleerd
Veel geleerd. Dat is een understatement. Zeg maar: belachelijk veel geleerd. Ik heb aan den lijve mogen ondervinden wat live radio maken nu écht is. Ik dacht dat het zowat hetzelfde ging zijn als op de schoolradio, maar dat is het zeker niet. Het gevoel dat je te horen bent in mensen hun huiskamer of online via stream, is onbeschrijfelijk. Je leert omgaan met onvoorziene omstandigheden, je leert de radiotaal, de studio, de technische faciliteiten van een echte radiostudio, … en nog veel meer. Toen ik voor het eerst in de studio kwam, wist ik niet waar ik moest kijken. 16 schuiven en meer dan 100 knopjes. En nu voel ik me er als een vis in het water.
Anekdote
Ik heb er veel, maar eentje springt er overduidelijk uit. Ik heb twee avondshows gedaan: mensen konden bellen, verzoekjes insturen, studiogasten, … Die eerste show was ongelofelijk. Ik had elke dag een programma van 11h00-12h00 en dat was heel leuk. Maar in zo’n avondshow mocht ik iets meer mijn goesting doen. Er hangt een andere sfeer als je avondradio maakt, een ontspannen sfeer. De muziek die je dan mag spelen is veel meer mijn ding. Voor mij was die eerste avondshow een ervaring om nooit meer te vergeten.
Oeps, foutje
Dat ik een foutje ging maken, dat stond in de sterren geschreven. Om de radiostudio te leren kennen, heb ik de eerste week een paar keer enkel de techniek gedaan. Dat ging allemaal goed. Vanaf dat ik dan ook moest presenteren, dus écht radio maken, ging het soms mis. Ik heb geleerd dat je fouten moet maken, zo leer je echt bij. Achteraf gezien ben ik blij dat ik die fouten gemaakt heb, want nu ben ik er 200% zeker van dat ik nooit meer dezelfde fouten ga maken. Groot of klein, iedereen maakt fouten. En da’s oké.
