Staand werken is even nefast voor onze gezondheid als zittend aan de slag zijn. Als het over hart- en vaatziekten gaat, is staan zelfs slechter dan zitten. Dat blijkt uit een onderzoek van de universiteit van Sydney in het Verenigd Koninkrijk. 80.000 proefpersonen werkten voor dit onderzoek aan een ‘stadesk’. Kinesiste Amber de Cleen schrikt niet van de resultaten.
“Lang staan en lang zitten belast het uithoudingsvermogen van je spieren. Als je lang in een bepaalde houding zit, worden je spieren moe en wordt die last overgedragen op je gewrichten. Die zijn daar niet voor gemaakt. Bij lang staan zorgt de zwaartekracht ervoor dat bloed zich verzamelt in je benen en voeten. Door die overdruk vloeit je bloed minder makkelijk terug weg en dat kan op lange termijn leiden tot hart- en vaatziekten.”
Hoezo komt nu pas aan het licht dat staan even slecht is?
“Ik herinner me dat er vroeger bij de dokter een poster hing met: ‘zitten is het nieuwe roken’. Dat is lang een hype geweest en dat heeft mensen onnodig bang gemaakt.
Ons lichaam geeft heel veel signalen en wij zijn er heel goed in om die te negeren. Iedereen heeft wel al eens pijn gevoeld na lang staan of zitten, dan moet je dus van houding veranderen. Het is zoiets als drinken als je dorst hebt. Dorst is het teken dat je moet drinken, maar eigenlijk moet je al water drinken voordat je dorst hebt. Dat is ook zo als je lang zit of staat. Maar als je aan het werk bent, ben je vaak zo gefocust op wat je aan het doen bent dat je niet door hebt dat je niet goed zit.”
Dus we mogen niet meer zitten, niet meer staan, wat schiet er dan nog over?
“De afwisseling! Je zou ieder uur moeten wisselen van houding. Je hoeft geen timer in te stellen want dan krijg je niks productief meer gedaan. Een tip is: zet je printer niet naast je bureau, zodat je verplicht bent om je even te verplaatsen. Ook: zet een glas water bij je en niet een hele kan, zodat je moet opstaan om je glas te vullen. Dat zijn heel kleine dingen, maar het is belangrijk om je dag wat te doorbreken zodat je niet constant in dezelfde houding zit of staat.
In Azië is het meer ingeburgerd om af en toe te bewegen tussendoor. Bij ons wordt dat toch vaak gezien als iets raars. Ik herinner mij nog die ene persoon die midden in de les ging rechtstaan, iedereen keek daar altijd naar.”
Vind je dat de verantwoordelijkheid voor verandering bij de werknemer ligt, of dat de werkgever de organisatie van deze jobs moet aanpassen?
“Verandering begint bij jezelf. Je moet er niet op hopen dat dat van buitenaf komt. Je gaat altijd mensen hebben die zeggen: ‘oei, wat krijgt die nu’, wanneer je plots rechtstaat. Maar iemand moet ermee beginnen. Ik heb zo veel patiënten die komen voor rugklachten. Je bent sowieso niet de enige.”
