Van soep gooien over Van Gogh, vastlijmen aan het meisje met de parel tot klimmen op de 26 meter hoge Brandenburger Tor. Op de klimaattop in Egypte afgelopen week kregen deze acties veel aandacht. Volgens klimaatactivist Simon Sterck leidt dit debat ons echter af van de essentie.
Hoewel de activisten goede bedoelingen hebben, krijgen hun acties veel kritiek. Is het echt nodig om kunst te vernielen in ruil voor meer aandacht? “Tot nu toe hebben de acties nog geen schade opgeleverd”, zegt Simon Sterck, lid van klimaatbeweging Youth For Climate. “Met een boycot of een staking, zijn ook burgers het slachtoffer. Met acties als deze kom je in de media en komt er uiteindelijk een debat op gang.” Toch gelooft Simon dat de acties een dubbel effect hebben. “Deze acties alleen zijn niet genoeg. We moeten ook aan een diplomatieke oplossing werken waarbij we samen constructief aan tafel gaan zitten en er echt naar jeugd en wetenschap wordt geluisterd. De klimaatstrijd telt vele facetten.”
Ook vanuit de politiek is er veel kritiek op de extreme acties. Op de klimaattop in Egypte, die op 6 november van start is gegaan, is onder andere premier Alexander De Croo hier sterk op ingegaan. Tijdens zijn speech bekritiseerde hij de activisten en miste hij het eigenlijke doel van de top. “In plaats van een beleid uit te zetten, praatte hij over de activisten en hun handelingen van de voorbije weken. Hij moest die 5 minuten gebruiken om echte beloftes te maken, een echt beleid voor te stellen. Dat is wat België kan en moet doen.”
De klimaatcrisis zal niet met één oplossing alleen opgelost kunnen worden. Het is een heel complexe uitdaging waar samenwerking op elk vlak van belang is. “We blijven in actie komen, we blijven met elkaar praten. De toekomst ziet er vrij somber uit tenzij we vandaag echt ambitieus gaan zijn en in actie schieten.”
