Mohamad Alhussein (54) ontvluchtte 4 jaar geleden Syrië en woont sinds kort in Grobbendonk met zijn vrouw en 5 kinderen.
“Vier jaar geleden zijn we Syrië ontvlucht omdat het er niet langer veilig was. Vrienden vertelden me dat we het beste naar België konden vluchten. De mensen zouden daar heel vriendelijk zijn. Via Turkije zijn we de zee overgestoken. De overtocht was niet altijd even veilig, maar in Syrië blijven was geen optie. Ik heb daar mijn nichten doodgeschoten zien worden. Hetzelfde lot wilde ik niet voor mijn kinderen.
Gelukkig waren ze nog klein, toen we uit Syrië vertrokken, en herinneren ze zich er niet meer veel van. Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen … De gruwelijke beelden zijn op mijn netvlies gebrand. Ik doe ’s nachts geen oog meer dicht omdat ik de bommen zo voor me zie vallen. Buiten de traumatische ervaringen die we eraan hebben overgehouden, zijn we gelukkig hier in België.
Mijn vrouw staat dagelijks uren in de keuken terwijl ik inkopen doe in Syrische winkels in Antwerpen of naar de Nederlandse les ga. Een rijbewijs heb ik nog niet, dus voorlopig neem ik elke week de bus aan het station van Herentals. Je moet niet denken dat ik geen moeite doe om mijn rijbewijs te halen. Ik heb al 3 keer mijn praktisch examen afgelegd maar was telkens gebuisd (lacht). Hier in België is het een pak moeilijker om aan een rijbewijs te geraken. In Syrië ga je naar de winkel, leg je 200 Syrische pond neer en je hebt een rijbewijs.
België verschilt heel erg van ons thuisland. Aan een rijbewijs geraken is niet alleen anders, ook de gezinsstructuur verschilt. Ik heb 5 kinderen, wat in Syrië heel weinig is. Maar hier heeft bijna niemand nog 5 kinderen. In het begin was het voor ons aanpassen, maar andersom gold dat ook. Wij hebben de goede gewoonte om iedereen aan te spreken en een goedemorgen te wensen wanneer we iemand tegenkomen. In Merksem, waar we een tijdje gewoond hebben, keken de mensen ons dan vreemd aan en zei niemand iets terug. In Grobbendonk kennen ze ons ondertussen en zeggen de mensen iets terug. Daarom dat we hier ook graag wonen. We voelen ons hier echt welkom. Dat gevoel misten we in Merksem.”
Auteur | Jana Huysmans
Elk jaar laten honderden mensen hun thuisland achter om een nieuw leven op te bouwen hier in België. Atlas begeleidt hen bij de inburgering in Antwerpen.
