Het blijft moeilijk, dat is een feit. Ondertussen hebben we een vast stramien gevonden qua indeling van onze dagen. Veel buiten komen en bewegen zijn voor mij 2 goede dingen om de verveling tegen te gaan.
Ongeveer 2 weken in quarantaine en het begint wel door te wegen. Dat thuis zitten is toch niet zo makkelijk als ik dacht, maar dat is niet het ergste. Op sociale media zie je dat er nog steeds mensen zijn die de regels aan hun laars lappen. Akkoord, het is moeilijk, maar even solidair zijn om het voor de rest van de bevolking en zeker voor de zwakkeren onder ons wat makkelijker te maken moet toch kunnen? Alleen zo kunnen we deze ziekte zo snel mogelijk verdrijven.
De dagelijkse berichten op het nieuws en online geven gemixte signalen aan de bevolking. Dan krijgen we weer hoop en zou het snel dalen en de andere dag gaat het weer veel langer duren dan dat we weten. Voor mij is het allemaal wat moeilijk om in te schatten en daar wringt het schoentje. Ik vind het leuk om te weten waar ik aan toe ben en dat is allemaal onduidelijk in deze tijd.
Op de sociale media zoals instagram of twitter zie ik veel posts voorbijkomen van influencers of bekende personen die de nadruk leggen op het feit dat je in uw kot moet blijven. Er worden zelfs podcasts gemaakt om de verveling tegen te gaan, er zijn veel verschillende manieren waarop ze erop hameren. Op een of andere manier brengt deze crisis ons toch dichter bij elkaar als volk, omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Dat vind ik mooi.
