Je voelt de angst in onze samenleving. Angst die voortvloeit uit onwetendheid. We staan voor ongeziene taferelen en hebben moeite om het Covid_19 Virus een plaats te geven.
Je hebt in deze fase een aantal soorten mensen. Je hebt de ‘Ontkenners’. Mensen die de ,door de overheid opgelegde, regels aan hun laars lappen en er de kantjes vanaf lopen. Die mensen zijn ook bang, daar ben ik rotsvast van overtuigd. Zij reageren gewoon op een verkeerde manier en proberen zich toch maar vast te klampen aan hun eigen, gekende leefwereldje. Dan heb je de ‘Changers’. Zij passen hun gedrag sinds kort aan en beseffen nu pas de ernst van de situatie. In veel gevallen zijn dit mensen die vaak lacherig en minimaliserend deden over Corona, toen het virus nog uitsluitend in China circuleerde. Tot slot zijn er nog de ‘Realisten’. Zij hadden het van dag 1 bij het rechte eind.
Ik herinner me nog goed dat ik met wat vrienden goed aan het lachen was over Corona en hoe snel de mensen zaken ‘ophypen’. Er was een vriend die hier helemaal niet mee kon lachen. Hij wees ons op wat Europa te wachten stond. We verklaarden hem toen voor gek. Nu blik ik daar op terug met een wrange nasmaak. Dat gesprek vond ongeveer een maand geleden plaats, toen alles nog een ver-van-ons-bed show leek.
Ik zat een week geleden nog in Liverpool voor een project gelinkt aan onze hogeschool. België had zijn eerste maatregelen genomen, terwijl men in Engeland de naam van het virus nog moest leren kennen. Ongelofelijk dat leefwerelden die zo dicht bij elkaar liggen, zo verschillend kunnen zijn. Ik kwam vrijdagavond terug thuis met een Britse mentaliteit. Mijn vrienden gaven nog een befaamde ‘ lockdownparty’ en natuurlijk wou ik die niet missen. Mijn ouders wezen me op de ernst van de situatie en lieten me inzien dat ‘in uw kot blijven’ de enige optie was. Nu beseffen we het bijna allemaal en wordt die groep van de ontkenners, gelukkig maar, steeds kleiner. Laten we die laatste mensen nog overtuigen, zodat we samen deze onzichtbare vijand, het Coronavirus, kunnen uitroeien uit onze samenleving. Laten we, voor heel even, de stekker eruit trekken.
