Onze Walloniëreis werd afgeschaft, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om toch nog onze interviews af te nemen van de meest interessante mensen in Luik. Pierre Thys, een uiterst vriendelijke en geduldige man werkt in het Theater van Luik.
Wat is uw functie in het theater van Luik, Pierre Thys?
Ik ben assistent-directeur. Dat betekent dat ik samen met de algemeen directeur aan de programmering van het theater werk. Specifiek alles wat communicatie en Publics Relations aangaat. Ik werk sinds september 2012 aan het hoofd van het theater van Luik, dat doe ik heel graag.
Werkt u nog steeds tijdens deze coronacrisis?
Voorlopig, ja, we werken elke dag, maar natuurlijk werken we van thuis uit. Voor het grootste deel van het administratieve team, toch.
Is dat moeilijker dan normaal?
Het is moeilijk om alles te organiseren en iedereen bij elkaar te krijgen en op de hoogte te houden. In ons beroep is dat redelijk gecompliceerd. Ik denk ik veel beroepen wel maar het is een zeer persoonlijk beroep. Het is erg ingewikkeld om te kunnen werken op afstand en gescheiden te zijn van mijn collega’s. Dat ten eerste. En dan is er nog de moeilijkheid in verband met de gezondheidscrisis, die het hele productie- en programmeringsschema verstoort. Een grote vraag die we ons stellen, en die cruciaal is, is hoe we de repetities van het theater en dans gaan organiseren, omdat er een sociale afstandelijkheid wordt opgelegd. En daarvoor is er geen protocol of werk dat duidelijk is vastgesteld. Dit betekent dat we achterop raken in producties die in het voorjaar zouden moeten repeteren. Die zouden normaal gezien in première moeten gaan. Dit is een eerste zaak die ook erg ingewikkeld is, want de shows worden geannuleerd. Uitgesteld tot volgend seizoen. Dat betekent dat we het volgende seizoen moeten uitstellen. We veranderen dan weer het programma dat al was opgesteld voor volgend seizoen. Alles schuift zo op maar dat brengt heel wat stukken in gevaar.
Bent u zelf geïnteresseerd in theater?
Ja, absoluut. Onlangs zag ik een show van Manouche. De Vlaamse regisseur, die vooral in Amsterdam regisseert voor een Franse productie in het Théâtre de l’Odéon in Parijs, met Isabelle Huppert. Ik heb in het Théâtre du Châtelet in Parijs ook een dansshow gezien met samenwerking met het Ballet National De Marseille. En Petit Schneersohn, een choreografie van Franse collectieven die het Ballet National regisseren. Uh, wat heb ik nog meer gezien? (denkt…) Een toneelstuk van Mathias Anderson, een Zweedse regisseur. Die we hier in Luik hadden ingepland.
Werkt u veel samen met de stad Luik?
Ja, we werken veel samen met de stad Luik. Vooral als het gaat om publieksontwikkeling proberen we het theater om zo veel mogelijk mensen open te stellen. Vooral voor mensen die normaal gezien geen toegang krijgen tot de toneelstukken om redenen die verband houden met de symbolische barrière: “Nee, het is niet voor mij. Het is te duur, of nee het is niet voor mij, het is te luxueus. Of gewoonweg, het theater is te ingewikkeld.” We staan in nauw contact met de stad Luik. En natuurlijk met alle scholen, van de basisschool tot het hoger onderwijs.
