Het is een miezerige namiddag. De pratende brievenbus van Sinterklaas vertoeft nat en eenzaam op de markt van Sint-Niklaas. Opeens joelen en brullen kleine kinderen het lied over de stoomboot. In een lange trein trippelen ze achter de veel te snelle juf aan. Ze wapperen allemaal met een blad vol kleurrijke kriebels. Doorweekt en hijgend stoppen ze bij de brievenbus. Eén voor 1 keilen ze de tekening in de roodgekleurde bus. Het ene kind post vol zelfvertrouwen, het ander kind trilt als riet. De juf werpt iedereen een bemoedigende blik toe. Uiteindelijk waagt elk kind zich aan de grote brievenbus.
“Dankjewel lief kind voor deze belangrijke brief. Wees blij, zet een schoentje en ik weet het wel te vinden” kondigt de brievenbus aan. Enkele kinderen kijken verbijsterd na het horen van deze onverwachte stem. Daarna zijn ze allemaal enthousiast. De Sint heeft net doorheen de gleuf van de brievenbus beweert dat hij hun schoen komt vullen. Nadat de goedheiligman dezelfde zin 16 keer uitgesproken heeft, druipt het troepje af en de regen drupt mee.
| Colofon | Naam | |
| Tekst |  | Pauline De Mulder |
| Video |  | Pieter De Smet & Kaoutar Belhadi |
| Eindredactie tekst |  | Pieter De Smet |
| Eindredactie online |  | Celine De Crock |
