Kinderboeken, geboortekaartjes, puzzels, … Creatieve duizendpoot Amandine Notaert illustreert het allemaal. De Waalse kunstenares is nog jong, maar dat houdt haar niet tegen om al een stevig portfolio op te bouwen. Ze groeide op met vingers vol tekentalent, maar ontdekte pas dat illustreren haar passie is tijdens een stage op school.
Wat betekent je kunst voor jou?
Wat betekent mijn kunst voor mij… het is een manier van expressie, het is delen. Het draait voor mij ook vooral om de kinderen. Het kan kinderen inspireren en dat is belangrijk.
Je hebt het over expressie, vind je het makkelijker om je uit te drukken met je kunst dan met woorden?
Ja, soms wel. Meestal bij kinderboeken, niet bij de iets persoonlijkere dingen. (denkt) Soms kan het ook wel makkelijker zijn met woorden. De boeken waar ik nu mee bezig ben, hebben veel tekeningen nodig. Echt een boodschap brengen… daartoe ben ik op professioneel vlak nog niet echt in staat geweest.
Verbeelding
Tijdens het interview wordt ook snel duidelijk dat kinderen een grote rol spelen in Amandines leven.
Wat zijn je grootste inspiratiebronnen ?
Mijn kinderen. Ik heb een dochter van acht en één van twee. Mijn oudste dochter vergezelt mij al vaak. Ik geef tekenworkshops voor kinderen, twee uur per week, en mijn dochter is mijn kleine assistente. (lacht) Ik vind dat ze al veel verbeelding heeft. Dat vind ik leuk bij kinderen: werken met die verbeelding, die creatieve kant.
Je zegt verbeelding, is verbeelding heel belangrijk in je leven?
Het positieve aspect van verbeelding, vrolijker maken wat kan, dat vind ik belangrijk ja. Voor kinderen is dromen heel belangrijk. Dingen op papier zetten die niet mogelijk zijn. Het is dan wel niet mogelijk, maar dat is niet erg. Zolang we ons maar amuseren.
Je hebt gestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Luik, hoe heeft die periode jouw kunst beïnvloed?
Ik heb er wel wat technieken geleerd, andere artiesten leren kennen, dingen uitgewisseld met klasgenoten,… Het is echter vooral erna, door te blijven verder werken, dat ik echt besefte wat het inhoudt om illustratrice te zijn. Zoiets besef je niet echt op school. Ik heb mijn eerste boek dan ook anderhalf jaar na mijn studies gemaakt.
Lesgeven
Haar kunst is voor Amandine het belangrijkste, maar illustreren is helaas niet genoeg.
Is illustreren echt iets wat je voor de rest van je leven wil doen?
Ik wil er zeker mee bezig blijven. Wanneer ik voor een bepaalde periode niet bezig ben met illustreren, omdat ik geen tijd heb of het leven te ingewikkeld is, merk ik dat ik het echt even nodig heb om te tekenen. Ik merk dat ik het dan echt mis. Ja ik wil het echt wel dicht bij me houden, maar op dit moment is het op financieel vlak niet genoeg. Ik zoek nu werk in een sector die niets met mijn kunst te maken heeft, omdat illustreren spijtig genoeg niet voldoende is.
Zou je dat wel graag willen?
Ja, maar in combinatie met workshops zodat ik niet altijd op mezelf ben. Wanneer ik bijvoorbeeld kinderboeken illustreer, doe ik dat op mijn eentje in mijn bureau. Heel de tijd alleen. Lesgeven aan kinderen doet me dus deugd. Dat laat me toe om dingen te proberen, eens buiten te komen… het blijft dan wel in hetzelfde thema maar het geeft me meer ruimte. Dat is leuk.
Je hebt boeken uitgebracht, je geeft workshops,… Is er iets wat je nog wil bereiken?
Ik zou graag meer workshops geven. Nu geef ik twee uur per week les aan kinderen, dat is een begin. Het zou ook leuk zijn als ik dit zou kunnen uitbreiden naar jongeren of volwassenen. Ik zou ook graag zelf een verhaal schrijven of een iets diepgaandere tekst. Zoals ik al zei: het is me nog niet echt gelukt om een boodschap over te brengen. Mijn partner is ook bezig met grafisch ontwerp dus we hebben al vaak gepraat over een gezamenlijk project… Ideeën genoeg!
