Als je denkt dat je jouw eigen gemeente of stad goed kent, ga er dan maar eens in de lokale journalistiek stage lopen. Je zal snel ontdekken dat er nog zo ontzettend veel is dat je nog niet wist, verenigingen die je nog niet kende, kunstenaars wiens werk je nog nooit hebt gezien en interessante of soms zelfs ontroerende verhalen die je nog nooit gehoord hebt. Ik leerde alvast de vele gezichten van mijn gemeente kennen door mijn stage bij De Bode van Schoten.
Mijn eerste dag
De eerste figuurlijke stappen op een nieuwe werkvloer, ook als je op stage gaat dus, zullen er altijd ongeveer hetzelfde uitzien. Zo heb ook ik de eerste dagen dat ik bij De Bode van Schoten stage liep eerst het bedrijf leren kennen en de collega’s en ben ik bekend geraakt met de verschillende publicatiedata en de deadlines voor rubrieken. Verder bestond mijn eerste dag eruit om me in te schrijven op talloze nieuwsbrieven. Dat ging namelijk nodig zijn om op de hoogte te blijven van wat er leeft en speelt in ons verspreidingsgebied. Mijn eerste dag samengevat in één woord: kennismaken.
Mijn eerste publicatie
Mijn eerste volledig zelfgeschreven artikel dat langer was dan een alinea ging over de centrumvernieuwing van de gemeente Schoten. Dat gaat gepaard met heel wat juridische documenten, rapporten, adviezen, … Zo waren er tijdens mijn eerste week stage vier documenten gepubliceerd: en Ruimtelijk Uitvoeringsplan en een stedenbouwkundige verordening kleinhandel, telkens ook met een toelichtingsnota. Samen goed voor zo’n 120 pagina’s aan droge kost, maar ik had de opdracht gekregen om die documenten helemaal door te nemen. Hoewel dat niet vlot ging, beviel dat me wel. Na uren zwoegen, zweten, terugbladeren en lezen en notities nemen had ik eindelijk de stapel papieren uitgelezen. Het resulterend artikel draait misschien niet om het meest ‘sexy’ thema, maar vanwege het harde werk dat ik er heb ingestoken, ben ik er best trots op.
Een bijzondere ontmoeting
Mijn ‘bijzondere ontmoeting’ was met James Van Gemert. Die naam zegt de gemiddelde Vlaming zeer weinig, en zelfs de voetbalfanaten zullen hem allicht niet kennen. Toch is James nog maar sinds februari de nieuwe kinesist van de Rode Duivels.
Via via was ik te weten gekomen dat hij jarenlang in Schoten heeft gewoond en nu een praktijk heeft in Wijnegem; ideaal materiaal voor een artikel in De Bode van Schoten.
Op een frisse ochtend trok ik met de fiets (later meer daarover) naar Wijnegem. Ik had met James afgesproken in zijn praktijk voor een kort interview. De goedlachse kinesist was alles behalve timide en praatte zeer uitbundig en uitgebreid over zijn parcours en hoe het er soms achter de schermen aan toe gaat bij de Rode Duivels. Al bij al toch een bijzondere ontmoeting.
Veel geleerd
De Bode van Schoten focust zich voornamelijk op wat er zich afspeelt in, jawel u kan het al raden, Schoten. Ik woon er al 23 jaar en ken de gemeente door en door. Althans, dat dacht ik. Wanneer je artikels moet schrijven en verhalen moet zoeken, leer je een stad of gemeente pas echt kennen. Dat is dan ook exact wat ik heb meegemaakt. Hoeveel verenigingen er nu net zijn, de belangrijke figuren in de middenstand, de verschillende wijkverenigingen, vaste data van markten, rommelmarkten, tentoonstellingen, toonmomenten van de academie, en nog zoveel meer. Al die informatie over mijn gemeente was totaal nieuw voor mij. Ik heb tijdens mijn stage meer geleerd over mijn eigen gemeente dan tijdens de twee decennia voordien.
Anekdote
Welk vervoersmiddel kies je wanneer het goed weer is, je geen fysieke klachten hebt en milieubewust in het leven staat? Inderdaad: de fiets. Zo had ook ik op een dag besloten om de fiets te gebruiken om me te verplaatsen in het verspreidingsgebied van De Bode van Schoten. Die dag beloofde echter een heuse tocht te gaan worden. In de ochtend, zoals al eerder verteld, fietste ik van Schoten naar Wijnegem om het interview met James af te nemen. Dan fietste ik verder naar het centrum van Wijnegem omdat daar, op het marktplein, de winnaars van de maand van de markt bekend werden gemaakt. Na een kort persmoment (tussen buien door), vertrok ik opnieuw richting Schoten. Daar ben ik eerst gepasseerd bij de Bode van Schoten om mijn spullen zoals mijn laptop en fototoestel af te zetten om nadien naar de Schotense heemkring te gaan. Ik ging er wat informatie inwinnen in verband met een artikel dat ik schreef over het oudste huis van Schoten (dat trouwens al in 1711 gebouwd werd en op de foto helemaal bovenaan te zien is). De laatste activiteit van die dag was een of andere plantenbeurs in de Dodoenstuin in Schilde. De dag afsluiten deed ik door, jawel, naar huis te fietsen. Terug thuis aangekomen, van de letterlijke zoektocht naar verhalen en artikelwaardige foto’s, had ik 34 kilometer extra in de benen. Voor de fervente fietsers is dat niets, maar ik was dat allesbehalve gewend. De dag nadien kon ik gelukkig rustig achter mijn laptop blijven zitten om alles uit te typen en de foto’s te bewerken.
