Naam: Amber van Sprundel
Leeftijd: 23
Specialisatie: Print
Jaar afstuderen: januari 2017
Student: Sociale Redaptatiewetenschappen in Leuven
Amber van Sprundel behaalde haar diploma journalistiek in januari 2017. In haar huidige studie heeft ze het echter over een andere boeg gegooid. “Het is niet dat ik later niets met mijn diploma wil doen maar persoonlijk vind ik het leuker om diepgaande journalistiek te maken en dat kan enkel als je jezelf specialiseert.”
“Ik had nooit gedacht dat ik ooit in mijn leven journalistiek zou studeren. De eerste dag dat ik op school aankwam had ik zoveel schrik. Dat was natuurlijk nergens voor nodig maar ik had het me allemaal veel enger voorgesteld. Als je dan beseft dat je alles wat je je inbeeldde wel kan, geeft dat je zelfvertrouwen. Ik denk dat ik tijdens mijn studie – heel cliché gezegd – wel ben opengebloeid.
De eerste grote stap
Mijn allereerste serieuze interview zal me altijd bijblijven. Omdat ik de neiging heb om alles wat ik doe worst case scenario in te beelden was ik enorm zenuwachtig. Ik wist dat het een irrationele angst was. Zo was ik bang dat ik mijn vragen ging vergeten maar ik had ze letterlijk voor mij liggen. Die hele tramrit beeldde ik me in dat mijn gesprekspartner zei dat ik belachelijke vragen had. Dat was voor mij de eerste grote stap. Zelf een onbekende contacteren, kritisch vragen stellen,… Uiteindelijk ging dat interview super vlot en kreeg ik er ook goede punten op. Op dat moment besefte ik dat ik misschien toch niet helemaal ging falen in de richting waarvan ik dacht hem niet aan te kunnen.
Ik was een goede student wanneer ik een groepswerk moest maken. Ik kon alles laten vallen om toch het groepswerk tot een goed einde te brengen. Dat staat loodrecht op de taken die we individueel moesten doen. Vaak stelde ik ze uit tot het allerlaatste moment. Eerlijk gezegd denk ik dat veel studenten daar af en toe last van hebben.
Sociale Redaptatiewetenschappen
Voor ik journalistiek begon te studeren heb ik ook een jaar sociaal werk gedaan maar dat lag me niet zo goed. De richting die ik nu doe is veel specifieker op kinderen en jongeren gericht en dat leek me boeiender omdat je daar een grotere impact op hebt en daar ook een groter verschil kan maken.
Op dit moment zit ik midden in de richting en wil ik echt jongeren helpen. Ik geloof wel dat ik na een tijd mijn journalistieke vaardigheden wil benutten. Er is genoeg problematiek in de jeugdhulpverlening om er een artikel of dergelijke over te schrijven. Naar mijn mening is het interessanter om een probleem in de jeugdzorg te onderzoeken als je zelf in die sector zit. Tijdens mijn studie bijvoorbeeld wou ik de problematiek bespreken over een internaat van de GO-scholen. Dit was niet mogelijk omdat ze niet met ons mochten praten. Als ik er zelf midden in zit was dit veel toegankelijker.
Een laatste tip
Wat ik (toekomstige) studenten journalistiek nog zou wilen zeggen is dat ze geen schrik moeten hebben om creatieve en out of the box ideeën te bedenken. Bijna alle onderwerpen zijn al gecovered geweest. Als je ze probeert te benaderen van een nieuwe invalshoek, stoot je vaak op onverwachte en originele stukken.”