Uit cijfers van ScienSano blijkt dat er evenveel mannen als vrouwen lijden onder een eetstoornis. De psychologische pijn die ze ervaren is dan ook even ernstig. Toch is er van alle mannen met een eetstoornis maar tien procent die hulp zoekt om hun eetstoornis te overwinnen.
November is de maand van de mentale gezondheidszorg voor mannen. Die is er om de mentale problemen van mannen bespreekbaar te maken. Dat is nodig, want sociale media hebben een grote impact op hun zelfbeeld. Ze gaan overdreven veel sporten en minder eten. Dat fenomeen ziet Jana Angelove, diëtiste en psychologe, ook vaker verschijnen. “Het is opvallend dat mannen een bepaalde verslaving kunnen krijgen aan hun sport. Zo spenderen ze uren in de fitness om af te vallen of juist breder te worden.” Dit heet orthorexia en komt de laatste jaren steeds vaker voor.
De obsessie met hun sport kan mannen erg ver drijven. Om breder te worden is het belangrijk dat men voldoende eiwitten consumeert, maar voor velen kan dat een obsessie worden. “Mannen vermijden vetten en suikers en krijgen dus niet voldoende voedingsstoffen binnen. Ze eten niet meer wat ze lekker vinden, maar wel wat past binnen hun dieet. Dat is een verstoord eetpatroon en kan ernstige gevolgen hebben”, zegt Angelov.
Orthorexia komt voor bij negen procent van de mannen. Zeven procent lijdt aan Anorexia Nervosa en een eetbuistoornis is de meest voorkomende over heel de wereld.
Eetbuistoornis
Een eetbuistoornis (of Binge Eating Disorder) is een eetstoornis waarbij iemand in korte tijd enorm grote hoeveelheden voedsel eet. Dat heet een eetbui. De persoon in kwestie zit fysiek vol en heeft eigenlijk geen honger. Het kan een ernstige impact hebben op de mentale en fysieke gezondheid van iemand die eraan lijdt. Iemand met een eetbuistoornis denkt obsessief aan eten, of juist aan niet eten.
Nog steeds taboe
De maand van de mannelijke gezondheidszorg is van groot belang. Een eetstoornis wordt nog steeds te vaak als vrouwenprobleem beschouwd. Factoren zoals schaamte en ontkenning spelen vooral mee. Ook herkennen jongens of mannen een eetprobleem niet altijd bij zichzelf. Daarom blijft de eetproblematiek bij mannen te vaak onder de radar.
Mannen zien de ernst van hun eetstoornis minder snel in en dat ziet Angelov ook; “Er hangt nog steeds een taboe rond psychologische hulp voor mannen. Ze hebben moeite om toe te geven dat ze worstelen met negatieve gedachten. Dat is ook de reden dat ze hun eetstoornis niet serieus nemen en pas veel te laat aan de alarmbel trekken.”
Volgens Angelov is er wel al verbetering tegenover vijf jaar geleden. “In onze praktijk komt het steeds vaker voor dat mannen open praten over hun eetproblemen. Dat werd tijd, want uiteraard lijden mannen even hard als vrouwen. Het is gewoon niet altijd evident voor mannen om zich open te stellen.”
De impact van psychologische hulp
Jarne was 17 jaar toen hij een eetstoornis ontwikkelde. Vandaag zijn we vier jaar verder. Volgens dokters is hij hersteld, maar dat ziet hij zelf anders. “Ik heb nu een gezond gewicht volgens de dokter. Maar om eerlijk te zijn, heb ik niet het gevoel dat ik volledig hersteld ben. Ik moet dagelijks nog vechten tegen negatieve gedachten. Pas sinds ik een psychologe heb gevonden met wie ik echt een klik heb, merk ik echt verbetering in mijn mentale gezondheid.”
Psychologische hulp zoeken is altijd een grote stap, ongeacht je gender. “Ik heb heel lang ontkend dat ik een eetstoornis heb. Pas toen het echt problematisch werd, heb ik hulp gezocht. Ik had dat veel eerder moeten doen. Ik heb jaren van mijn leven verspild aan obsessief bezig zijn met calorieën en bezig zijn met mijn lichaam. Daar heb ik enorm veel spijt van”, zegt Jarne.
