De tweede week in quarantaine is begonnen. Ik zit al een week bij mijn vriendin en haar gezin (vanaf donderdag 12 maart). Mijn zussen en broer wonen al alleen, het facetimen met hen verloopt dus zoals altijd normaal. Mijn mama en de hondjes begin ik te missen, maar die kan ik ook wekelijks zien via mijn smartphone. In deze tijden is de sociale media de enige redding om nog contact te hebben met de familie. Hier in Mechelen is het, door alle omstandigheden, toch wel heel leuk. Het warmere weer is ondertussen al weg, maar de zon nog niet. We houden ons bezig met soms eens tijdens een pauze buiten te gaan staan in de zon. Dat is mijn rustmomentje van de dag, eens even de vitamine D binnen laten.
De jarige feliciteren op een speciale manier
Mijn vriendin haar opa was zondag 22 maart jarig. Daar vonden we een oplossing voor: creatief zijn! Ik maakte de woorden ‘wij wensen je een gelukkige verjaardag!’ op A3-papieren. We kleurden deze met z’n allen in en gingen naar het huis van haar moeke en vake. Gelukkig wonen ze maar 3 straten verder in een rustige omgeving. Dat waren twee vliegen in een klap: een wandeling en iets speciaal doen voor de medemens. We zijn met 6 aan hun raam gaan staan met de papieren zo zodat ze het duidelijk konden lezen. De glimlach van haar opa was goud waard. Zo zie je maar dat je ook in erge tijden iemand kunt laten lachen vanop afstand.
Schoolwerk blijft belangrijk
Mijn vriendin zit in haar tweede jaar in het hoger onderwijs, ik in het eerste. Haar 2 zussen in het zesde en het tweede middelbaar. Dat geeft me motivatie om elke dag op hetzelfde uur op te staan en goed voor school te werken. De pauzes zijn leuk opgevuld, soms gaan we eens op de trampoline, dan ‘koersen’ we eens met de auto’s op de racebaan in de living, een andere keer kijken we eens een serie op netflix en een middagdutje kan er soms ook eens af.
De rust vinden
Ik probeer me niet druk te maken door het virus dat in ons land leeft, of vooral in Italië en Spanje. Het nieuws volg ik nog wel, maar niet zo veel als ervoor. Dat kan me wel eens te veel worden, zeker als het slechte nieuws blijft toestromen. Rust is hetgeen wat noodzakelijk is bij mij in deze tijden. Soms moet je gewoon eens naar een rustige plek gaan in je huis of in je tuin en in jezelf denken dat alles terug goed komt. Maar je moet dan vooral genieten van de stilte, want dat kan enorm deugd doen.
