Zondagavond, maar vandaag geen pintjes in de kantine van SVB Driehoek. De enige bal die ik dit weekend heb zien rollen was die van de Sisyphusproef tijdens De Mol. Terwijl Salim, Laure en Els op de Vradeto trappen vochten voor de groepspot, lag ik verveeld uiteen gezakt in de zetel.
Terwijl de Italianen weigerden verder te voetballen, hing er in het buitenland geen vuiltje aan de lucht. Alhoewel, datzelfde vuiltje legde ondertussen heel Europa plat. Ook onze velden. Anderlecht mag na een rampseizoen dus nog altijd mathematisch hopen op een play-off 1 spot terwijl Beveren nog even lijkt te genieten voor het naar de financiële put van 1B zakt.
Het meest pijnlijke was toen ik las dat ook het jeugd- en amateurvoetbal op zijn einde kwam. Ben ik hier boos om? Nee, veiligheid primeert. Ook ik heb geen goesting om me twee weken af te zonderen. Daarnaast lijk ik nu ook als trainer van de U15 compleet onverwachts, en met een wedstrijd meer, kampioen te spelen. Wie niet sterk is moet slim zijn, of toch vooral heel vroeg pieken in tijden van het Coronavirus.
Om het voetbal niet te vergeten haalde ik mijn Playstation vanonder het stof. Scrollend op Twitter vond ik toch nog een leuk idee. Zonder me dan ook maar bij één team aan te sluiten op FIFA startte ik Real-Barca op. Ik amuseerde me te pletter, Een kwartier lang moedigde ik Blaugrana aan. Voetbal leek nooit weggeweest. Zeker nadat Messi een heerlijk doelpunt scoorde en met zijn typische viering de camera opzocht. Zelfs virtueel leek niemand ‘De Vlo’ te stoppen.
