Het is 18 maart 16u. Vanmiddag zijn voor het eerst de strengere maatregelen omtrent het Coronavirus ingevoerd. Deze houden in dat je maximaal met twee op straat mag wandelen, enkel voor noodzakelijke dingen het huis uit mag zoals naar de winkel of de apotheek gaan. De regering wil niet dat deze maatregelen een ‘lockdown’ genoemd worden. Maar eigenlijk maakt het niet uit hoe je het noemt, zolang iedereen deze nieuwe maatregelen maar volgt.
Het valt me op dat de mensen op straat meer en meer op hun hoede zijn. Ik fietste door de stad en koppels wandelden over straat met een duidelijke afstand tussen elkaar van een meter of meer. Het begint bij velen door te dringen dat deze verstrengde maatregelen van groot belang zijn om het virus Covid-19 te bestrijden.
Vanmiddag zat ik met mijn vriend en zijn huisgenoot in ons tuintje, wat dus privéterrein is, die uitkijkt op het Muntplein in hartje Antwerpen. Voorbijgangers konden ons zien zitten in een cirkel met meer dan een meter afstand tussen ieder van ons. We waren aan het genieten van het zonnetje met een drankje zoals velen dat vandaag deden.
Al gauw merkte ik dat voorbijgangers ons vreemd aankeken. Alsof wij iets illegaals aan het doen waren. Ik vind het heel vreemd hoe dit nu als een schande gezien wordt terwijl het meer dan normaal is dat je een luchtje gaat scheppen. Het wordt zelfs aangeraden af en toe eens buiten te komen voor frisse lucht.
De blikken van afschuw werden erger dus uiteindelijk zijn we toch maar weer naar ons appartementje een straat verder gegaan.
Andrea Scheltiens
