Vanaf 12 uur ‘s middags op 18 maart is ons land in een zogezegde lockdown light. Je mag nog naar buiten maar moet de maatregelen volgen en van thuis uit proberen werken of schoolwerk te doen.
Koppige Vlamingen
Deze nieuwe maatregel is volgens mij een soort tussenstap omdat de koppige Vlaamse bevolking een volledige lockdown niet zou aanvaarden. Toen de eerste oproepen kwamen om ‘in uw kot’ te blijven, werd dit door vele Vlamingen volledig genegeerd. Het dringt niet door tot hen dat ondanks hun hoge overlevingskans zij anderen in gevaar brengen. Over veel angst kon je bij de niet-risicogroepen niet spreken.
Nu dat er dus iets strenger op gelet wordt, merk je wel meteen een verschil in het straatbeeld. Er loopt al een heel pak minder volk zo maar op straat en ook in de supermarkten in mijn gemeente is het rustig. De enkelingen die er toch moeten zijn bewaren hun afstand en ook de winkelbedienden hebben maatregelen genomen.
Maatregelen ook thuis
Ook thuis hebben wij ons aangepast en houden we afstand an elkaar. We vermijden het gebruik van dezelfde handdoeken bij het handen wassen. Kuisen vaker gemeenschappelijke ruimtes en blijven vaker op de kamer. We geven elkaar geen zoen of geen knuffel meer en geven zelfs geen hand. De enige uitzondering hierop is naar mijn mening het contact met je partner.
Heropleving van de burgerzin
Ik merk wel op dat de zwakkeren onder ons zich er al meer van aantrekken. Vele ouderen zijn bang om buiten te komen en zelf naar de winkel te gaan en zo besmet te worden. Als reactie op deze angst zijn er enkele initiatieven de grond uit gestampt waarbij jongeren de boodschappen voor deze ouderen doen. Een mooi voorbeeld van de nodige burgerzin.
