Corona verandert een mens in denken en doen. Op welke manier doet het virus dat dan? We bekijken vandaag deze periode door de bril van Lawrence Vercammen (22) , student Handelsingenieur in de beleidsinformatica aan de Universiteit van Antwerpen.
Een moeilijk gezinsleven
“Veel gezinnen dat mekaar in het dagelijkse leven niet vaak zien, zitten nu plots dag in dag uit op elkaars lippen. Dat kan niet anders dan problemen geven”, begint Lawrence zijn verhaal. De grote van een woning heeft daar volgens hem weinig invloed op: “Als het botst, dan botst het in een groot of een klein huis en vaak tussen partners.” Hij is dan ook erg bezorgd over partnergeweld dezer dagen: “Het is nu al de meest voorkomende vorm van geweld binnen huis. Nu vermoed ik dat de hulplijnen overspoeld worden met telefoontjes.”
Een vol park
“Tegendraadsheid zit in de natuur van kinderen”, dat wordt Lawrence meer dan ooit duidelijk. “Kinderen zijn door de technologie asocialer dan ooit. Ze doen niet liever dan uren te liggen staren naar een of ander scherm. Nu, dat we even asociaal moeten zijn, willen ze plots allemaal naar buiten en spelen met hun vriendjes.” Lawrence veroordeelt ook de volwassenen: “Als je kijkt naar hoeveel nog steeds afzakken naar openbare plaatsen zoals parken, dan geloof je dat gewoonweg niet”, klinkt hij teleurgesteld.
Een politiek fiasco
De viroloog Marc van Ranst is voor veel mensen de man van het jaar. “De populariteit van Marc van Ranst is voor mij zeer opvallend, maar stel dat hij nu zou starten met een politieke carrière dan gaat die populariteit weer heel snel wegdeemsteren”, denkt de 22-jarige student. Hij gaat verder over de perceptie van de Belg op politiek: “Ik denk dat de coronacrisis wel eens de druppel kan zijn. Ons politiek systeem lag al langer aan diggelen en het coronagebeuren legt de wonde nu volledig open.”
