Vorige week deed op Twitter de actie ‘Horny Hours’ de ronde. Jongeren deelden massaal hun pikante foto’s om zo elkaars zelfvertrouwen te boosten. Hier kwam veel positieve reactie op maar ook veel negatieve. De vraag die ik me stel is: waarom?
“Later gaan je werkgevers je niet willen aannemen omdat je nu naaktfoto’s plaats” is het meest voorkomende argument tegen de actie, maar klopt die uitspraak wel? Naaktfoto’s zijn de laatste tijd een echte hot topic. Door de gelekte foto’s van enkele Bv’s werd er meer en meer gezegd dat het oké is om je naakte schoonheid online te delen (liefst zonder je partner te bedriegen). Meer en meer mensen zijn het hier ook mee eens, dus gaan onze toekomstige werkgevers hier werkelijk een probleem mee hebben?
Zelf zou ik zulke foto’s niet plaatsen, gewoon omdat dat mijn persoonlijke keuze is, maar moest ik dit wel doen zou ik ook niet willen werken voor iemand die een drama maakt van wat bloot vel.
Guess what? Het. Is. Maar. Naakt.
Kunnen we even een moment nemen om te focussen op de idiotie van zij die een probleem maakten van Sanna Marin’s outfit? De Finse premier kreeg een vloedgolf van kritiek over zich omdat haar decolleté wat lager kwam dan die van Angela Merkel. Leg mij uit waarom dat extra stukje zichtbare huid haar minder gekwalificeerd maakt voor de job. Begrijp me niet verkeerd, ik ben sterk van mening dat je je moet kleden naar elke situatie: het is nooit een goed plan om in je joggingbroek naar een sollicitatiegesprek te gaan, maar Marin zag er ronduit stijlvol uit. Ik zie het probleem niet.
Tonen dat je trots bent op je lichaam mag geen kritiek opleveren, of nog zoveel erger, seksuele intimidatie. Niemand verdient het om in een hoekje gedreven te worden omdat een short boven de knieën komt, omdat een bh-bandje zichtbaar is. Maar ja, voor sommigen blijkt het zien van een blote schouder een zware uitdaging voor hun zelfbeheersing…
Wanneer een man de mentaliteit heeft om een vrouw gewoon als seksobject te zien, zal de outfit die ze draagt nooit een verschil maken. Van kop tot teen bedekt in een skipak of een decolleté tot op de grond, ze zal volgens hem nog altijd goeie ‘blow job-ogen’ hebben.
Ik stel voor om allemaal wat minder bang te zijn om onze huid, onze rondingen, ons lichaam te tonen. Zij die geen respect hebben, zijn de slechteriken in dit verhaal. Want guess what? Het. Is. Maar. Naakt.
Auteur| Martha Van den Eede, student APJournalistiek
Foto| Hans Poppe
| Colofon | Naam | |
| Tekst |  | Martha Van den Eede |
| Eindredactie tekst |  | Thabo Xulu |
| Eindredactie online |  | Marie De Pooter |
