Antwerpen – de modestad. De heropening van het Antwerpse modemuseum MoMu wordt gevierd met een festival dat het straatbeeld op verschillende plaatsen in de koekenstad heeft veranderd. Veel bekende designers huizen hier en daar mogen we trots op zijn. De Antwerpse modeacademie doet het goed. Is ook het gewone volk bezig met mode? Op de Meir in Antwerpen komen elke dag honderden shoppers voorbij, elk met hun unieke stijl. Deze mensen blonken er vandaag uit.
Justine
“Wat ik leuk vind, doe ik aan. Hiermee druk ik mezelf ook uit. Onbewust ben ik wel meer bezig ben met mode dan ik denk, maar ik sta niet stil bij mijn outfits die ik draag. ‘s Ochtends doe ik er niet lang over om een outfit uit te kiezen. Als ik op reis ga, leg ik bijvoorbeeld wel outfits op voorhand klaar, zodat ik erna niet meer over moet nadenken. Terwijl ik in het dagelijks leven wel meteen in mijn kleerkast zie wat ik ga aandoen.”
Jana
“Comfort, is dat een emotie? (lacht) Ik wil comfortabel gekleed zijn, maar er toch nog tof uitzien. Afhankelijk van hoe ik mij voel of als ik slim wil lijken, doe ik andere kleren aan. Of als ik mooi wil zijn bij het uitgaan dan kleed ik mij wat meer op. Als ik eerlijk mag zijn, als ik lelijk gekleed ben voel ik me wel minder zelfzeker. Zeker als andere mensen zo leuk gekleed zijn dan denk ik bij mezelf van ‘ik had beter mijn best moeten doen.’ Mij goed voelen is het belangrijkste. Ik krijg soms wel complimentjes dat ik tof gekleed ben, meestal van mensen die ik ken. Ik koop kleren die vrij neutraal zijn en neutrale kleuren hebben zodat alles wat bij elkaar past. ’s Morgens heb ik dan wat meer tijd want ik slaap graag uit. Dan ben ik op 10 minuten klaar. Vroeger als kind kocht mijn mama één keer per jaar een hoop kleren in de C&A en pakte ik K3-T-shirts. In het middelbaar ben ik beginnen experimenteren, jammer genoeg, als ik terugkijk naar foto’s. Nu draag ik gewoon wat ik wil en voel ik mij op mijn gemak.”
Monica
“ ‘Happy & bubbly’ zijn mijn ‘go-to’ emoties, dus niets somber. Fashion beïnvloedt mijn leven wel superhard, want ik vind het heel leuk dat ik er goed uitzie, dan voel ik mij comfortabeler. Af en toe krijg ik complimentjes. ’s Avonds zorg ik ervoor dat mijn kleren klaarliggen. In de ochtend heb ik daar geen tijd voor. Kleur mag er wezen, maar eerder neutrale kleuren en die bij mijn huidskleur passen. Het heeft wel lang geduurd vooraleer ik mezelf kon uitdrukken. Vroeger kocht mijn mama mijn kleren. Nu ik werk, kan ik meer geld uitgeven aan kleren .”
Ville-Valtteri & Elisa
“Ik draag graag neutrale kleren met één eyecatcher. Zoals met deze vintage jas, daar heb ik al vaak complimentjes over gekregen. Merkkledij boeit mij niet echt. Ik wil mij vooral zelfzeker voelen, met kleren die ik graag heb. Ik heb niet veel tijd nodig om mij klaar te maken. Ik doe gewoon iets aan dat ik het snelste vind. Omdat mijn kleerkast zo basic is, kan ik heel gemakkelijk kleren vinden die bij elkaar passen. Ik heb mezelf altijd kunnen uitdrukken. Als mensen het niet leuk vinden, trek ik mij daar absoluut niets van aan.”
“Ik ga vooral voor ecologisch dus ik verkies tweedehandswinkels. Als ik iets draag dat ik leuk vind, brengt dat mij zelfzekerheid. Het maakt mij gelukkig als ik in de spiegel kijk. Meestal ga ik toch voor comfort. Een andere keer kleed ik mij wat meer op. Ik heb niet zoveel tijd nodig om outfits te kiezen. Toch zou ik graag wat meer kleren hebben zodat ik echt outfits kan samenstellen. Mezelf uitdrukken is niet altijd gelukt. Ik heb ook even een crisis gehad, ik voelde mij niet echt mezelf in mijn kleren, waardoor ik veel nieuwe kleren uitprobeerde en mijn stijl probeerde te vinden. Die heb ik nog steeds niet gevonden, want soms ga ik voor heel vrouwelijke kleren en soms iets helemaal anders. Het is moeilijk om te beslissen. Ik ben nog steeds op zoek naar mijn stijl. Soms heb ik de ene stijl, soms de andere, maar het zou toch fijn zijn om één overkoepelende stijl te hebben.”
“We krijgen als koppel veel complimenten, dat we er samen leuk uitzien. Het is vreemd voor ons, want in Finland (waar wij vandaan komen) is het niet de gewoonte om vreemden aan te spreken.”
Luister hier naar wat Antwerpenaren zelf over hun modestad te zeggen hebben.
