Met het recente ontslag van Yves Vanderhaeghe bij KV Oostende draait de trainerscarrousel in de Jupiler Pro League weer op volle toeren. Na amper 15 speeldagen mochten al 8 coaches hun koffers pakken. Opvallend: geen enkel land in Europa doet het zó slecht. Op de tweede plek staan de Duitse Bundesliga en de Franse Ligue 1 met elk 5 stuks. “Als coach in België moet je gewoon enorm veel geluk hebben”, aldus Wim Deconinck, ex-trainer en voetbalanalist.
Op 29 augustus 2022 was het eerste ontslag van het seizoen een feit. Karim Belhocine mocht na 6 speeldagen beschikken vanwege de zwakke resultaten bij KV Kortrijk. Nog geen maand later werd Dominik Thalhammer bedankt voor bewezen diensten bij Cercle Brugge. Het was de start van een ware trainerscarrousel, want ook Danny Buijs (KV Mechelen), Will Still (Charleroi), Bernd Storck (Eupen) en Felice Mazzu (Anderlecht) haalden de maand november niet als hoofdtrainer van een eersteklasser. Exact een week later was het dan de beurt aan José Jeunechamps van Seraing en ondertussen kreeg Yves Vanderhaeghe (KV Oostende) als laatste zijn plekje op het Belgische trainerskerkhof.
Degradatieangst
Het valt op dat al deze ploegen in de rechterkolom van het klassement zitten. De Coninck heeft daar een logische verklaring voor. “De clubs lijken sneller in paniek, omdat er dit seizoen drie rechtstreekse dalers zijn. Op een bepaald moment zaten tussen de tiende en achttiende plek slechts 3 punten. Cercle wisselde dan van trainer en pakte opeens veel punten. De andere clubs zien dat effect en willen ook actie ondernemen. Op die manier zet je een trainerscarrousel in gang.”
De enige club uit de rechterkant van de tabel die zijn trainer nog niet de laan uitstuurde, is Zulte Waregem, nota bene de laatste in de stand. Zij behouden het vertrouwen in clublegende Mbaye Leye. “Hij moet met een nieuwe kern en veel jonge spelers proberen te overleven, dat zijn toch verzachtende omstandigheden. Zulte heeft daarnaast financieel niet veel overschot en beseft dat het met een andere T1 niet beter zou zijn.”
Niet effectief
Dat hoofdtrainers al snel het gelag betalen voor de slechte resultaten van het team hoeft lang niet meer te verbazen. Toch is de trainer volgens De Coninck lang niet altijd de schuldige voor de wanprestaties van zijn team. “Er gaan altijd spelerskernen zijn waar je gelijk welke trainer mag bij zetten. Als je Mourinho of Guardiola bij Seraing zet, dan staan zij nog steeds onderaan. Het bestuur is er altijd van overtuigd dat de spelerskern goed genoeg is om te overleven, maar tegelijkertijd weten ze dat ze financieel niet in staat zijn om betere spelers aan te trekken.”
Uit een studie van Jan Van Ours, professor sportmanagement aan de universiteit van Tilburg, blijkt dat een trainerswissel gemiddeld genomen niet effectief is op de korte termijn. “Als onderzoeker is dit een moeilijk thema, want er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Maar als we puur de resultaten vergelijken, dan zien we gemiddeld genomen dat een nieuwe trainer het niet per se beter doet.”
Een trainerswissel is niet effectief, maar toch gebeurt het steeds sneller en vaker. Dat komt volgens Van Ours door de druk van buitenaf. “Het bestuur kan twee dingen doen: de trainer aanhouden of hem ontslaan. Maar als de resultaten uitblijven met dezelfde trainer, dan zijn journalisten en supporters erg kritisch. Het bestuur grijpt dan als eerste maatregel terug naar een trainersontslag om zich in te dekken.” Chapeau dus aan het bestuur van Zulte Waregem dat stevig in zijn schoenen staat en beslist om Mbaye Leye het voordeel van de twijfel te geven. Benieuwd hoe dat zal uitdraaien.
