De Paralympische Spelen krijgen in Vlaanderen aanzienlijk minder aandacht dan de Olympische Spelen. Slechts 134.245 Vlamingen keken naar de openingsceremonie. Volgens sportjournalist Geert Heremans ontbreekt het de Paralympische Spelen en atleten met een beperking aan bekendheid.
De openingsceremonies van beide sportevenementen trokken elk een verschillend aantal kijkers. Volgens cijfers van het Centrum voor Informatie over de Media (CIM) volgden vorige week ongeveer 134.245 Vlamingen de openingsceremonie van de Paralympische Spelen op televisie. Dit aantal staat in schril contrast met de 1,09 miljoen kijkers die twee maanden eerder getuige waren van het aansteken van de Olympische vlam in Parijs. Het kijkcijfer op de eerste dag van de Paralympische Spelen haalt niet eens de top 20.
Onbekend is onbemind
Vergeleken met een tiental jaar geleden is er sprake van positieve vooruitgang in de aandacht voor atleten met een beperking, maar het blijft nog steeds een niche onderwerp. Volgens sportjournalist Geert Heremans is het probleem vooral dat veel mensen de Paralympische Spelen als een ‘ver-van-hun-bedshow’ zien. “Ze kennen het vaak niet goed en dus is er minder aandacht voor,” legt Heremans uit.
Er is vaak meer interesse in de persoonlijke verhalen van de atleten dan in hun sportieve prestaties.
Een ander punt van kritiek is dat de Paralympische Spelen vaak moeilijker te volgen zijn dan de Olympische Spelen. De indeling van atleten in verschillende categorieën, afhankelijk van hun type beperking, kan voor verwarring zorgen bij het publiek. Hierdoor ontbreekt de duidelijkheid die de gewone Olympische Spelen wel bieden. Heremans merkt op dat de interesse van het publiek vaak uitgaat naar andere aspecten dan de sportprestaties zelf. “Er is vaak meer interesse in de persoonlijke verhalen van de atleten dan in hun sportieve prestaties, wat het ook moeilijker maakt om het publiek te boeien,” zegt hij.
Media-aandacht versus publieke interesse
Opvallend is dat de openingsceremonie van de Olympische Spelen werd uitgezonden op VRT 1, terwijl de start van de Paralympische Spelen te zien was op VRT Canvas, een zender die een meer specifiek publiek bereikt. Is de media-aandacht laag omdat de interesse van de kijker beperkt is, of bepaalt juist de hoeveelheid media-aandacht de interesse van het publiek?
Als je alleen naar commerciële zenders kijkt, krijg je vrijwel niets mee van de Paralympische Spelen.
Geert Heremans ziet het als een wisselwerking, waarin vraag en aanbod elkaar beïnvloeden: meer aandacht leidt tot meer interesse, en omgekeerd. Tegelijkertijd speelt het kosten-batenplaatje een grote rol. “We moeten scoren met programma’s om financiering te rechtvaardigen, maar hebben ook de taak om bepaalde sportevenementen uit te zenden,” legt hij uit. Grote evenementen zoals de wedstrijden van de Rode Duivels, wielerrondes en de Olympische Spelen worden vaak uitgezonden op zenders met een groot bereik. Kleinschaligere evenementen, zoals de Paralympische Spelen, worden daarentegen doorverwezen naar zenders zoals Canvas of Ketnet. “En als je alleen naar commerciële zenders kijkt, zie je vrijwel niets van de Paralympische Spelen,” merkt Heremans op.
Ruimte voor optimalisatie
Om het uitzenden van Paralympische sporten aantrekkelijker te maken voor het publiek, is er ruimte voor verbetering, zowel bij de omroepen als bij het Internationaal Paralympisch Comité (IPC). In vergelijking met 20 jaar geleden is er al aanzienlijke vooruitgang geboekt. “We hebben al grote stappen gezet. Al zijn de middelen die we krijgen echt nog beperkt in vergelijking met wat er in de Olympische Spelen wordt gestoken. Maar dat belooft echter wel voor de toekomst, wanneer we er meer tijd en middelen in kunnen investeren,” zegt Heremans.
Toch ziet Heremans ook ruimte voor verbetering aan de kant van het IPC. Hij suggereert dat het comité moet nadenken over manieren om het evenement aantrekkelijker te maken voor de kijker. Volgens hem duren medailleceremonies vaak te lang, wat de spanning uit de uitzending haalt en waardoor kijkers afhaken. Ook is de regie tijdens de uitzendingen niet altijd optimaal. “In plaats van de gaten in de uitzending snel op te vullen met interessante beelden, wordt het soms veel te traag, en dat maakt het voor de kijker moeilijker om geïnteresseerd te blijven,” merkt Heremans op.
