Maarten S. (25) woont nog maar enkele maanden samen met zijn vriendin in hun eigen appartement. Na het wegvallen van de dagelijkse routine en werk, slaat de onzekerheid toe.
“Door mijn werk kom ik wekelijks in meerdere supermarkten, om bijvoorbeeld een bestelling op te halen. De taferelen die ik de afgelopen weken gezien heb, zijn onvoorstelbaar. Lege rekken, mensen die rondlopen als een kip zonder kop. De angst is vooral in voedingswinkels voelbaar, heb ik gemerkt.
Tot enkele dagen geleden ging ik nog werken. Jammer genoeg hebben ze een groot project van mij opgeschort tot het einde van deze crisis, omdat het niet veilig zou zijn. Daardoor zit ik nu elke dag thuis en kan ik eigenlijk weinig werk-gerelateerd doen. Ik begrijp deze regeling maar toch voel ik me heel ongemakkelijk. Mijn vriendin en ik zijn allebei mensen met een druk schema en dat valt plotseling allemaal weg. Een heel vreemd gevoel.
Ik ben over het algemeen een realistisch persoon maar ik moet toegeven dat deze situatie me best zenuwachtig maakt. Ik woon nog maar enkele maanden samen met mijn vriendin in ons eigen appartement. Daar komt natuurlijk veel bij kijken op financieel vlak en we voelen allebei toch wel de onzekerheid.
De tijd die ik nu vrij heb, ga ik zo veel mogelijk positief en productief proberen inrichten. Er zijn nog wel wat klusjes aan het appartement bijvoorbeeld, dit is eigenlijk de perfecte gelegenheid om hieraan te beginnen. Voor de rest kan ik niet veel anders doen dan binnenblijven.”
