“Ik beloof je trouw te blijven in goede en kwade dagen”. Dit vertegenwoordigen dan die kwade dagen waarover ze het in trouwbeloftes hebben. In de media wordt er onnoemelijk veel bericht over co-ouderschap, kinderen in instellingen, bejaarden in rusthuizen, … Maar wat met al die geliefden wiens handen weken niet meer in elkaar verstrengeld zullen zijn?
Elk verhaal kent z’n keerzijde. Zo ook het verhaal van de liefde. Onze relatie mag dan niet altijd over rozen gaan, toch zijn het juist de kleinste details waarnaar ik op dit moment snak. Zelf de irritante. Weet je nog, schat, dat ik je wakker maakte omdat je te hard snurkte? Wel, nu blijkt dat ik door het ritmisch trillen van je slijmvliezen in je keelholte indommel. Hopelijk kunnen we snel opnieuw samen op kot vertoeven zodat ik makkelijker de slaap kan vatten.
Corona mag ons dan fysiek apart houden, het brengt ons mentaal dichter bij elkaar. Misschien beseffen we nu eindelijk eens hoe gelukkig we samen zijn, in de letterlijke zin dan want figuurlijk gezien zijn we gewoon nog samen. Misschien begrijp je binnenkort ook beter waarom ik zo graag 24/7 deel uitmaak van je leven. Mijn buikgevoel wist dat dit eraan zat te komen. Dat ik je voor lange tijd zou moeten missen. Daarom hunkerde ik juist naar extra veel aandacht van je.
Dat verdomde virus stelt misschien de tortelduifjes onder ons op de proef, maar door de tijd die we verliezen, zien we in hoeveel we voor elkaar betekenen.
Échte liefde overwint alles. Dus ook corona.
