In quarantaine blijven is zo erg nog niet. Eindelijk een beetje rust en niet onderweg hoeven te zijn. Nu kan ik stilstaan bij dingen waar ik nooit eerder aan dacht. Mijn bestandje ‘coronafilosofie’ wordt regelmatig aangevuld.
Coronofilosofie is het gevolg van de quarantaine. Openbaringen die je anders nooit zou hebben. Die gedachten kunnen ook een bron zijn om een discussie te starten met je huisgenoten. Zo kom je soms op heel mind-opening ideeën. Met mijn vriend heb ik alvast zo’n discussie gevoerd.
Kleine gestes
Afgelopen week vroeg ik mij bijvoorbeeld af wat geluk eigenlijk is. Geluk is nooit een blijvend gevoel. Een leven bestaat altijd uit ups en downs. Er zijn wel momenten waaruit je geluk kunt halen. Als die momenten in balans zijn met de periodes waarin het wat minder gaat, heb je een ‘normaal’ leven. Als iemand zich constant euforisch voelt, dan zullen zware gebeurtenissen nog harder wegen. Terwijl als je je meestal ‘gewoon’ voelt en er iets ergs gebeurt dan komt dat veel harder aan.
Don’t kill my vibe, corona
Na deze crisis mogen we niet terug naar ons oude leven mogen gaan. Iedereen moet bewuster leren leven. Ik weet dat dit niet altijd mogelijk is, maar probeer een job, een studie of wat dan ook te doen waar je gelukkig van wordt en energie uit haalt. Mensen blijven vaak in een slechte situatie, omdat we gewoontedieren zijn. Toch is het belangrijk om de cirkel te doorbreken, ook al betekent dit dat je mensen verliest. Je moet voor jezelf leven en ik hoop dat deze crisis je dit heeft doen inzien.
