Door Nestor Balfoort
Mijn kamer is nog nooit zo proper geweest.
Niet alleen ik, maar ook de rest van mijn huisgenoten zijn verbaasd. Normaal is het altijd een zwijnenstal, maar sinds Corona ruikt mijn kamer verrassend fris.De ramen zijn gelapt, de vloer is niet bedekt met een berg kleren en mijn bureau is eindelijk een plek geworden om aan te werken. Ook de boekenkast is gesorteerd: alle strips bij elkaar en de belangrijkste boeken aan de voorzijde gepresenteerd.
Hetzelfde geld voor de rest van het huis. Elke dag wordt er gestofzuigd en ook met nat gedaan. En het is de eerste keer sinds de verbouwing dat het terras wordt proper gemaakt met een schuurborstel.
Mama heeft veel tijd aan haar handen want ze is kleuterjuf. Bij de start van de ‘lockdown’ moest ze nog naar school om voor opvang te zorgen. Maar door een fusie van haar school en een ander college en de minieme opkomst van kinderen mag ze thuisblijven.
Toen ze nog voor opvang moest zorgen merkte je wel de angst en nervositeit aan haar. Door een hele dag met kinderen bezig te zijn had ze niet alleen angst dat zij ziek ging worden, maar ook dat wij slachtoffer zouden worden
Nu ze terug thuis is zijn haar gemoederen een beetje bedaard. Een klein beetje maar hoor, want van boodschappen doen of als anderen naar buiten gaan, komt de schrik toch telkens terug. Maar die angst pakken wij hier er allemaal graag bij. Want elke dag wakker worden in een proper, net huis is zeer fijn.
Het zijn de kleine dingen die het maken in tijden zoals deze.
