Kom op tegen Kanker vraagt aandacht voor wie leeft met de gevolgen van kanker
Voetmassages, gezonde vieruurtjes en gele lintjes, zo zag de oncologieafdeling eruit op de Dag tegen Kanker. Op donderdag 20 oktober lanceerde Kom op tegen Kanker haar nieuwe campagne ‘Kanker draag je niet alleen’. Christel Vervoort (52) leeft met kanker en vindt dat elke dag een dag tegen kanker zou moeten zijn.
Wat betekent de Dag tegen Kanker voor jou?
Voor mij betekent de Dag tegen Kanker een mogelijkheid om even aan mijn ziekte te ontsnappen. Ik kijk er altijd tegenop om naar het ziekenhuis te gaan voor een chemokuur. Dat is een dag die bestaat uit wachten, wachten en nog eens wachten. Je hebt veel tijd om na te denken en wordt constant omringd met artsen en zieke mensen. Overal waar je kijkt of luistert, gaat het over kanker, chemo, bestralingen, tumors …. Kortom, slecht nieuws. Op de Dag tegen Kanker wordt de focus verlegd van ‘wat is het probleem en hoe pakken we de ziekte aan’ naar ‘hoe maken we het hier aangenaam voor de patiënt’.
Waarom wordt deze dag georganiseerd?
De Dag tegen Kanker is een initiatief van Kom op tegen Kanker. Dat is een zorgorganisatie die zich inzet voor een betere levenskwaliteit van (voormalig) kankerpatiënten. Met de Dag tegen Kanker vraagt de vzw solidariteit voor iedereen die getroffen werd door de ziekte. Dit jaar luidt de slogan van haar campagne ‘Kanker draag je niet alleen’. Daarmee wil ze aantonen dat patiënten en hun omgeving er niet alleen voorstaan. Mensen kunnen hun steun betuigen door onder andere een geel lintje op te spelden, het symbool van de campagne. Daarnaast organiseren deelnemende ziekenhuizen activiteiten op de afdeling oncologie zoals massages, muziekoptredens, enzovoort.
Je was op de Dag tegen Kanker aanwezig in het ziekenhuis, welke activiteiten werden daar aangeboden?
Elke donderdag ga ik naar het AZ Klina in Brasschaat. Op 20 oktober werd ik meteen begroet door campagneleider Frank Deboosere die gele lintjes uitdeelde in de inkomhal van het ziekenhuis. Verder kwamen er vrijwilligers langs op de afdeling oncologie om de patiënten te verwennen met voetmassages en gezonde vieruurtjes.
“Dokters lijken soms te vergeten dat er achter de patiënt ook een emotioneel mens zit”
Wat vind je van dit initiatief?
Ik vind het belangrijk dat er zulke initiatieven bestaan. Toen ik vorig jaar de diagnose van borstkanker kreeg, kwam dat hard binnen. De dokter gooide een paar medische termen en had het voornamelijk over de gevolgen van de ziekte op medisch vlak. Dokters lijken soms te vergeten dat er achter de patiënt ook een emotioneel mens zit. Daardoor voel je je louter een medisch probleem en weet je niet waarnaartoe met vragen die niets met geneeskunde te maken hebben. Ik vind dat ziekenhuizen meer aandacht moeten besteden aan de emotionele impact van een kankerdiagnose, niet alleen tijdens de Dag tegen Kanker. Het feit dat Kom op tegen Kanker – de organisatie heeft zelf geen ziekenhuis- zo’n dag organiseert, toont alleen maar aan dat ziekenhuizen hier niet voldoende mee bezig zijn.
Wat kunnen ziekenhuizen volgens jou doen om hun patiënten te ondersteunen op emotioneel vlak?
Het grootste probleem is het gebrek aan empathie van dokters. Ik moet vaak urenlang wachten tot ik mijn dokter kan spreken om dan na tien minuutjes vriendelijk buitengewerkt te worden, want daar is de volgende patiënt al. Vaak zit ik na zo’n gesprek vol vragen en heb ik er nood aan om even mijn hart te luchten. Dat doe je het liefst met iemand die weet waarover hij spreekt, maar niemand wijst je de weg daarnaartoe. Onlangs botste ik op een informatie- en interactieplatform gemaakt voor kankerpatiënten door kankerpatiënten. Ze hebben dat forum opgericht, omdat ook zij de nodige antwoorden en emotionele ondersteuning niet vonden in het ziekenhuis. Maar dan denk ik bij mezelf: ‘Waarom vertelt niemand mij hierover in het ziekenhuis?’
Mijn advies: informeer kankerpatiënten over initiatieven die gericht zijn op hun welzijn. Haal die activiteiten binnen in het ziekenhuis en maak van elke dag een dag tegen kanker!
Auteur: Lana Van Hoof
