Een stage bij PlaySports, daar zou ik altijd voor tekenen. Toch leefde ik met enige tegenzin naar mijn stage toe. Wat ging ik doen in die grote televisiewereld? Zou ik dit wel kunnen? Bang wachtte ik af tot mijn eerste stagedag.
Mijn eerste dag
Mijn stage begon op dinsdag 11 april. Met een klein hartje stapte ik de redactie binnen, 20 minuten te vroeg, dus zat ik daar maar wat met mijn vingers te draaien. Al snel kwam een andere stagiair, die aan zijn laatste week bezig was, mij verwelkomen. Niet veel later kwam ook de rest van de redactie zich voorstellen. Ik voelde me meteen goed en werd hartelijk ontvangen. Mijn mede-stagiair leerde me de programma’s kennen en vertelde me wat ik moest doen. Ik had al snel door dat ik een goede stageplek had gekozen.
Mijn eerste publicatie
Bij PlaySports publiceer je niets onder je eigen naam, ik werkte vooral mee aan uitzendingen en deed wat kleine opdrachtjes. Toch is er iets waar ik trots op ben. In de derde week van mijn stage kreeg ik de opdracht om twee documentaires die een halfuur duurde te ondertitelen. Dit nam best wat tijd in beslag, maar toen ik deze documentaires op antenne zag verschijnen, voelde ik toch een bepaalde trots.
Een bijzondere ontmoeting
Op de redactie van PlaySports lopen veel bekende namen over de vloer. Als je een voetballiefhebber bent, dan ken je deze namen ongetwijfeld. Van Geert Devliegher tot Frank Boeckx en zelfs de legende Bob Peeters leerde ik kennen. Ik mocht ook een paar keer mee naar voetbalwedstrijden en daar kwam ik ook veel bekend volk tegen. Zo stond ik oog in oog met de trainers van Cercle Brugge, Standard en Anderlecht en volgde ik persconferenties van Antwerp en Cercle Brugge.
Veel geleerd
Ik heb enorm veel geleerd. Het reilen en zeilen van een sportredactie is me niet langer onbekend. Ik zou perfect een heel seizoen kunnen meedraaien als professioneel journalist. Daarnaast heb ik geleerd om mijn tijd en middelen efficiënt te beheren. Tijdens drukke periodes moest ik prioriteiten stellen en me aan strakke deadlines houden. Deze ervaringen en lessen die ik heb opgedaan tijdens mijn stage maakte me een betere journalist.
Anekdote
Mijn tweede week begon met een leuk mailtje. “Lennert mee naar AZ”. Ik mocht mee naar AZ-Anderlecht, een belangrijke match in de Conference League. Ik wist op voorhand dat we een paar wedstrijden ter plaatse zouden volgen, maar ik had niet verwacht dat dit al na twee weken zou gebeuren. Met veel plezier trok ik naar Alkmaar. Het was een dag om nooit te vergeten. Ik kreeg een accreditatie waarmee ik door heel het stadion mocht wandelen. Ik kon op het veld, in de tribunes en liep door de gangen van het stadion. Tijdens de uitzending volgde ik de match deels in de tribunes, en deels in de regie. Die dag heb ik veel geleerd over het reilen en zeilen van een televisie-uitzending, maar bovenal heb ik me gewoon goed geamuseerd.
Oeps Foutje
Voor de uitzending moest ik een interview van Wout Faes monteren. Vijf minuten voordat het interview op antenne moest gaan, zag de eindredacteur dat ik een beeld vergeten was. Halsoverkop liep ik terug naar mijn computer. Snel zocht ik de juiste beelden op en monteerde het opnieuw. Dit was de eerste keer dat ik met zo’n grote druk moest werken, maar de beelden kwamen net op tijd binnen voor de uitzending.
