“Zondag was er steeds een gelegenheid om me op te kleden omdat ik wist dat mijn opa er ging zijn. Dat is nu niet zo”
Yoni (19) heeft haar grootvader niet meer gezien sinds 29 februari. Normaal was hij 3 tot 4 keer per maand te gast bij het avondeten, nu moet ze hem al 9 weken missen. Dit is niet makkelijk voor Yoni omdat ze weet dat hij nu heel eenzaam is.
“Mijn oma is in december overleden dus veel tijd heeft opa nog niet gehad om zich aan te passen aan het alleen wonen. Hij is het ook niet gewoon om voor zichzelf te koken, daarom bleef hij vaak bij ons eten.” vertelt Yoni. Ze probeert hem toch minstens 2 keer per week een berichtje te sturen. “Ook tracht ik onze zondagavonden zo gezellig mogelijk te maken. Wanneer mijn opa bleef eten was er gelegenheid om mij op te kleden. Nu is zondagavond zoals elke andere avond, maar ik doe toch mijn best om een deel van de traditie te behouden.”
Bezig blijven is de boodschap
“Ik ben heel druk bezig met me voor te bereiden op de examens en me aan te passen aan het nieuwe curriculum. Veel tijd heb ik niet om mensen te missen. Zolang je bezig blijft denk je er niet vaak over na. Voor mezelf vind ik het dus niet zo erg, ik woon dan ook bij mijn ouders, maar mijn opa is helemaal alleen. Videochatten helpt wel, maar uiteindelijk is het niets vergeleken met het echte leven.” Yoni hoopt dat ze haar grootvader snel kan terugzien en hem een knuffel kan geven. “Als alles veilig is ga ik hem direct bezoeken, voor hem een cake bakken en nakijken of zijn robotmaaier nog goed werkt, want de reparatie ervan is het laatste dat we voor de lockdown samen gedaan hebben.”
