Ik heb altijd groot gedroomd en wat is er als student journalistiek nu spannender dan stagelopen bij HLN, de grootste krant van België. Met een leespubliek van enkele miljoenen per dag lag de druk hoog. Gelukkig kwam ik terecht in een warme groep die me elke stap van de weg hielpen. Ik publiceerde zelfs mijn eerste liveblog al op mijn eerste dag.
Eerste dag
Mijn eerste dag was een rollercoaster. Ik begon met gigantische stress en werd meteen in mijn eerste redactievergadering gegooid. De dag bestond uit ontzettend veel leren – ik had echt geen idee hoeveel werk erachter zat om gewoon één artikel online te krijgen. Bovendien kreeg ik meteen een hoop verantwoordelijkheid, waardoor het voelde alsof ik in het diepe werd gegooid. En dan nog de voordelen: gratis eten, kranten en magazines. Alles was hypermodern, met schermen overal om het nieuws in de gaten te houden. Alsof dat nog niet genoeg was, stond ik plots aan het koffieapparaat met Stef Wauters, gewoon een praatje te maken.
Eerste publicatie
Mijn eerste publicatie was meteen op mijn eerste dag. Een collega leerde me hoe ik korte Belga-berichten kon posten en liet me er eentje kiezen om mee te oefenen. Ik ging voor een bericht over de stakingen, iets wat klein en eenvoudig leek. Maar dat draaide al snel anders uit. De updates bleven binnenstromen en voor ik het wist, groeide mijn kleine Belga-artikel uit tot een liveblog. En zo gebeurde het dat op dag één van mijn stage mijn artikel op de eerste plek van de HLN-site stond.
Een bijzondere ontmoeting
Hoewel mijn stage jammer genoeg niet veel interviews inhield, zeker niet face-to-face, betekende dat niet dat ik geen interessante mensen heb leren kennen. Mijn werkplek gaf me veel vrijheid in wat ik schreef, dat is het voordeel van bij een grote krant te werken. Mijn favoriet was zonder twijfel het lifestylemagazine ‘Nina’. Mode is mijn passie, en toevallig vielen alle grote fashion weeks binnen mijn stageperiode. Dat betekende dat ik in contact kwam met grote modehuizen en PR-teams die shows organiseerden in Milaan en Parijs.
Veel geleerd
In twee maanden heb ik ontzettend veel geleerd. Schrijven zit nu echt in mijn vingers. Ik weet beter hoe ik mijn stukken moet aanpakken en kan ze vlotter tot een goed einde brengen. Ik heb geschreven voor verschillende onderdelen van ‘HLN’ (nieuws, lifestyle, sport en showbizz) wat zorgde voor een leuke variatie. Daarnaast kreeg ik de kans om workshops bij te wonen en kreeg ik zelfs een mini-les politieke journalistiek van een collega. Wat ik ook wilde weten, er was altijd iemand die het mij met plezier uitlegde.
Anekdote
Ik moet eerlijk toegeven, het hoogtepunt van mijn dag was vaak het middagmaal. Het restaurant van DPG Media is echt niet normaal, elke dag een ander menu en zo veel variatie. Uiteindelijk ben ik zelfs bevriend geraakt met de mensen van de keuken. Ze spraken me aan omdat ze het geweldig vonden hoe enthousiast ik altijd binnenwandelde om te kijken wat er die dag op het menu stond. En dat enthousiasme werd beloond, want regelmatig kreeg ik stiekem een extra dessertje toegeschoven. Die kleine geluksmomentjes maakten mijn stage nog beter.
Oeps foutje
Een groot deel van mijn werk bestond uit nieuws opzoeken en herwerken voor HLN, vaak met buitenlandse bronnen. In het begin van mijn stage vroeg een chef me om in mijn laatste halfuur van mijn werkdag nog snel een stuk te schrijven op basis van een Frans artikel. Geen probleem om wat langer te blijven, maar ik wilde natuurlijk ook niet uren later vertrekken, dus ik werkte in een versneld tempo. Ik vertaalde het artikel snel met een vertaalwebsite en herschreef het op basis daarvan.
Toen het klaar was, stuurde ik het naar de chef, die het nakeek en online zette. Maar toen ik thuis mijn stuk las, merkte ik dat de helft was aangepast. Bleek dat ik per ongeluk veel te letterlijk had vertaald. Oeps foutje! Gelukkig was het nog vroeg in mijn stage en leerde ik er meteen uit om nooit zomaar op een vertaling te vertrouwen zonder echt zelf alles grondig na te lezen.
