We zitten nu een dikke week in semi-lockdown. Tot nu toe ken ik niemand persoonlijk die besmet is met COVID-19, hopelijk blijft dit zo. Om eerlijk te zijn heb ik al veel positieve dingen ontdekt deze periode.
Ik heb veel minder stress voor school omdat we vanuit thuis kunnen werken. Je moet wel zien dat je de deadlines haalt, maar dat is gewoon een kwestie van planning. We hebben een aantal lessen die worden ingesproken door lectoren. Vandaag hebben we voor het eerst les gehad via ‘Teams’. Via webcam en microfoon gingen we in het frans praten met elkaar. Dit werkte beter dan verwacht dus we gaan dit elke week doen.
Ik zie mijn ouders veel meer omdat ik door de week niet op kot zit. Oké, dit heeft zijn nadelen (zoals dagelijkse irritaties) maar toch ben ik heel blij. We kijken elke avond samen een film of spelen een gezelschapsspel. Dit heeft ons als gezin dichter bij elkaar gebracht.
Ik heb meer tijd om te sporten. Ik probeer elke dag te lopen of wandelen. Opvallend is dat super veel mensen wandelingen maken. Ik ben twee dagen geleden gaan wandelen met mijn ouders en ben zeker 10 verschillende mensen tegengekomen, normaal kom ik nog geen 3 personen tegen. Mensen zijn vriendelijk op straat, de wandelaars geven een knikje of spreken je aan. Bij ons in het dorp heerst er totaal geen sfeer van ‘de wereld staat op zijn kop’. Iedereen probeert er het beste van te maken. Dit geeft me het gevoel dat mensen vertrouwen hebben in een goeie afloop.
