Het gerecht couscous wordt UNESCO-werelderfgoed. Maar is het gerecht Algerijns, Marokkaans of toch Tunesisch? Van14 tot 19 december wordt de vijftiende zitting van het intergouvernementeel Comité voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed gehouden. Hierdoor werd het langdurende debat tussen de Maghreb-landen heropend.
Algerije wilde het bekende gerecht in 2016 als zijn erfgoed registreren, maar daar gingen de Marokkanen en Tunesiërs niet mee akkoord. Wanneer er in Marokkaanse kookprogramma’s wordt gesproken over hun couscous, gaat Algerije in tegenspraak.
Het debat bleef maar duren dus besloten een aantal onderzoekers op zoek te gaan naar de herkomst van het gerecht. Het eerste recept om couscous te maken werd opgeschreven door de Moren beter bekend als Amazigh of de Berbers. De Berbers komen uit Algerije, Marokko, Tunesië en Mauritanië. Dat wil zeggen dat het gerecht oorspronkelijk van de Maghreb-landen komt. Het is dus niet enkel van Algerije, Marokko of Tunesië maar van ze alle drie.
Na deze bevestiging sloegen de Noord-Afrikaanse landen de handen in elkaar en besloten ze couscous als symbool van Noord-Afrika te nemen. Couscous is bij de Berbers zo geliefd dat ze er een gezegde over hebben: Je kan een Berber herkennen aan zijn kale hoofd, neus en couscous.
| Colofon | Naam | |
| Tekst |  | Kaoutar Belhadi |
| Audio |  | Nicki Francequin |
| Eindredactie tekst |  | Nicki Francequin |
| Eindredactie online |  | Silke Haentjens |
