Volgens een nieuw onderzoek is het lerarentekort groter in scholen met veel kansarmoede. Dit onderzoek is van Soda+, een onderwijsproject dat problematieken in het onderwijslandschap wil aanpakken. Leerkrachten vinden in tijden van het lerarentekort is moeilijk. Leerkrachten rekruteren voor scholen met kansarmoede blijkt nog een grotere uitdaging volgens Nancy Libert van het ACOD onderwijs.
Hoe komt het dat het lerarentekort in scholen met veel kansarmoede groter is?
Het lerarentekort is natuurlijk de grootste oorzaak. Mensen hebben de keuze op welke school ze gaan werken of waar ze gaan solliciteren. Een school met veel kansarmoede is natuurlijk een hele uitdaging voor een beginnende leerkracht. Sommige mensen kiezen liever voor een minder zware opdracht. Je zou kansarmoede eigenlijk moeten zien als een positieve uitdaging. Te veel mensen zien dat als een moeilijkheid die op hun pad komt.
Hoe kunnen we dit probleem aanpakken?
Dat is een taak weggelegd voor de lerarenopleiding. We gaan dit in de stageperiode moeten aanpakken. We moeten jongeren voldoende op stage laten gaan in scholen met kansarmoede zodanig dat ze daar mee geconfronteerd zijn. Op die manier weten ze meteen hoe ze te werk moeten gaan. De lerarenopleiding moet tonen dat je in dergelijke scholen als leerkracht een groter verschil kan maken dan dat je in andere scholen kan. Ik denk dat we moeten sensibiliseren en op de lerarenopleiding moeten kunnen rekenen.
Waarom denkt u dat het probleem zo groot is?
Omdat jongeren deze job niet meer aantrekkelijk vinden. In de media komen regelmatig negatieve artikels die er ook geen goed aan doen. Ook de voorwaarden waaraan ze moeten voldoen trekt niet meer aan. Het is heel jammer want het is eigenlijk een heel mooie job als je dit onder mooie voorwaarden kunt doen. Door het lerarentekort zien we veel te grote klassen waardoor je niet meer les kunt geven op een deftige manier. Je haalt dan ook geen voldoening meer uit de job. Dat is natuurlijk heel jammer.
Hoe komt het dat zo weinig jongeren kiezen voor het leraarschap?
Jongeren kijken naar hun privéleven. Het is overal een struggle voor talent. Ze zien dat andere jobs hun dingen aanbieden zoals maaltijdchecks en bedrijfswagens. Dat trekt natuurlijk aan. Er wordt gekeken wat financieel het voordeligst is. Blijkbaar is in het onderwijs dit financiële plaatje niet zo aantrekkelijk.
Jullie missie is om personeelsleden te vertegenwoordigen, hoe doen jullie dit?
Ten eerste, solidariteit zit in ons DNA. Dat is heel belangrijk voor ons. Wij proberen aan de onderhandelingstafel zo veel mogelijk praktijkvoorbeelden in te brengen om de ogen te openen. Bovendien, luisteren wij heel goed naar onze personeelsleden. Wij geven vormingen en commissies. Wij luisteren naar onze personeelsleden en nemen dat mee naar de onderhandelingstafel.
