Als laatstejaarsstudent word je uitgedaagd om je academische kennis toe te passen in de praktijk. Mijn stage bij Gazet Van Antwerpen (GVA) was zo’n kans om mijn vaardigheden te testen, mijn horizon te verbreden en te ontdekken hoe het er écht aantoe gaat op een redactie.
Mijn eerste dag
Mijn eerste dag voelde een klein beetje aan als een reünie. Vorig jaar in de Paasvakantie mocht ik al eens meedraaien op de stadsredactie van de Gazet. En ja, het was super tof om terug te zijn. De redactie bij Gazet Van Antwerpen is niet zo groot, maar wel gezellig. Iedereen kent elkaar en de sfeer zit goed.
Mijn eerste publicatie
Mijn eerste artikel voor Gazet Van Antwerpen tijdens mijn stage ging over Chinese kungfu-monniken die naar de Stadsschouwburg komen om met het publiek te mediteren. De rest van de week bleven we in de oosterse sfeer: ik schreef ook over een expositie met leeuwenhoofden en het Chinese nieuwjaar.
Eerste publicatie: https://www.gva.be/cnt/dmf20240206_95342638
Een bijzondere ontmoeting
Tijdens mijn eerste week stage kreeg ik meteen een fantastische kans: een VIP-ticket voor een basketbalwedstrijd. En niet zomaar een wedstrijd, het was de kwalificatiewedstrijd voor de Belgian Cats, waar ze het opnamen tegen de wereldkampioen, de Verenigde Staten.
Deze avond was absoluut een hoogtepunt van mijn stage. Als basketbalfan was het geweldig om zo’n exclusieve ervaring te hebben. Bovendien ontmoette ik Premier De Croo, die voor ons zat. “Zelfs als je geen basketbalfan bent, was het de moeite waard”, vertelde hij.
Veel geleerd
Mijn stage bij Gazet Van Antwerpen was een ongelofelijk leerrijke ervaring. Ik heb inmiddels meer dan zestig artikelen geschreven, waarvan de meeste ook zijn overgenomen door Nieuwsblad. Zoveel artikels schrijven, daar verbeter je wel van. Het voelt geweldig om mijn schrijfvaardigheden te zien verbeteren.
Anekdote
Eén van de grappigste momenten was TD Pensionné, een jaarlijkse traditie van het cultuurfestival Calamartes, waar bejaarden de kans krijgen om te genieten en te dansen op muziek. “Mijn geest is jong, maar de beentjes niet meer”, vertelde een bejaarde vrouw.
