Ontbolstering bij NewsCity, zo kan ik mijn stageperiode van afgelopen acht weken het best beschrijven. Ik kwam terecht op een plek waar ik enorm ben gegroeid als journalist, maar ook als mens. De vermoedens die al even in mijn hoofd zat, werden alleen maar bevestigd. Ik wil sportjournalist worden.
Mijn eerste dag
Voor mijn eerste dag bij de sportredactie van Het Laatste Nieuws had ik geen stress, maar eerder goesting om aan mijn stage te beginnen. Ik werd opgewacht door Matthias Rombaut, één van de drie hoofdredacteurs van de sportredactie. Ik werd meteen aan het werk gezet, maar eerst moest ik nog mijn laptop gaan halen op de vijfde verdieping. Daarna kreeg ik een snelcursus ‘artikels posten op HLN’ van Yari Pinnewaert en werd ik goed ontvangen door de andere collega’s. Eens ik dat onder de knie had, kon ik meteen mijn eigen artikel schrijven. Na enige research stootte ik op het WNBA-fenomeen Caitlin Clark.
Mijn eerste publicatie
Slechts drie uur was ik bezig toen ik een eerste stuk online publiceerde. Via een nieuwsbericht op Belga maakte ik een stuk over Caitlink Clark. Zij begon op dat moment aan haar eerste seizoen in de WNBA, de Amerikaanse basketbalcompetitie voor vrouwen. Clark is bekend geworden omdat zij de hoogste kijkcijfers ooit haalde voor een vrouwelijke basketbalwedstrijd in Amerika. Aangezien mijn interesse wel bij basketbal ligt, wou ik hier graag een artikel over schrijven. Ik stelde het voor aan de hoofdredacteur, het idee werd goedgekeurd en ik kon er aan beginnen. Een uurtje later stond mijn eerste HLN-artikel online.
Een bijzondere ontmoeting
Naarmate mijn stage vorderde, mocht ik een voetbalwedstrijd live bijwonen. Normaal gezien was dit Anderlecht-Cercle Brugge. Een wedstrijd in Play-Off 1, maar door omstandigheden is dat niet kunnen doorgaan. Hierna mocht ik van Yari Pinnewaert kiezen welke wedstrijd ik graag zou bijwonen. Ik woon in Borgerhout, dus de Bosuil (stadion van Royal Antwerp) is niet ver van mij. Ik kreeg dan ook te horen dat ik naar Antwerp-Club Brugge mocht gaan kijken. Toen ik dat hoorde, was ik heel opgelucht en nieuwsgierig. Een wedstrijd op het scherpst van de snee, met veel inzet.
Een week later mocht ik terug naar de Bosuil, nu voor de wedstrijd Antwerp-Cercle Brugge. Antwerp verloor de wedstrijd en was zo uitgeschakeld voor Europees voetbal. Een serieuze knauw in de ambities en achteraf kwam dan ook Toby Alderweireld, ex-Rode Duivel, het woord voeren in de mixed zone voor de pers. Toen ik hem voor mij zag staan, was ik enorm onder de indruk. De verdediger heeft niet enkel de kathedraal op zijn lichaam getatoeëerd, maar heeft ook nog eens het lichaam van een kathedraal. De quotes die ik van het interview opnam, werden later gebruikt voor een artikel in de krant. Hier was ik aardig door verrast.
Veel geleerd
Mijn kennis van de grote sporten zoals wielrennen en voetbal was al redelijk uitgebreid, maar ik heb ook bijgeleerd over andere sporten. Op een bepaald moment moest ik een liveblog bijhouden van tennisser Zizou Bergs op Roland Garros. Ik wist tot dat moment zeer weinig van tennis, maar kreeg algauw een snelcursus van enkele collega’s over bepaalde regels. Ik durf mijzelf niet een echte tennisexpert te noemen, maar ik weet er toch al meer van dan voordien.
Anekdote
Ik was een tweetal weken ver in mijn stage toen er mij gevraagd werd of ik naar het Koning Boudewijnstadion kon gaan. De kleedkamers van de Rode Duivels waren gerenoveerd en ze zochten iemand die eens wou gaan kijken of er nieuws te rapen viel. Jan Dewyngaert vroeg aan mij of ik hier alleen naartoe zou willen gaan. Ik was blij dat ik eens op ‘reportage’ mocht gaan, en liet weten dat het ging voor mij. Een uitdaging was wel, dat we niet wisten wie er ging spreken en wat we juist allemaal te zien gingen krijgen. Ik ging zonder verwachtingen, maar toch met een bang hartje richting de Heizel.
Daar sprak ik af met cameraman Julien aan het stadion. Hij maakte beelden voor VTM Nieuws, ik sprak de schepen van Sport van Brussel en stelde hem enkele vragen over de renovaties. Verder was ook Philippe Close, de burgemeester van Brussel aanwezig, als was dat eerder een act de présence voor de pers. De rondleiding in het stadion was interessant, maar algauw merkte de gids dat de pers niet altijd overal volgde. Zij besloot dan maar om het zo te laten en de pers zijn ding te laten doen. Dat was een win-win situatie. Op die manier kon ik al wat netwerken met andere journalisten. Eens ik terug kwam op de bureau, bleek wel dat er al een persbericht met foto’s was verstuurd naar de nieuwsredacties. Mijn bezoek had dus geen meerwaarde aan de krant, maar voor mijzelf was het een unieke ervaring en een bijzondere ontmoeting met De Bruyne en co.
Oeps foutje
Buiten dat ik in het begin de namen van de collega’s door elkaar haalde, waren er niet echt grote fouten tijdens mijn stageperiode. Als ik er dan toch één moet noemen, was het dat ik geen jas mee had naar Antwerp-Cercle Brugge. Ik vertrok onder een stralende zon richting de Bosuil. Eens ik op de perstribune zat, merkte ik algauw dat de donkere wolken zich boven het stadion begonnen samen te pakken. Het regende heel de avond en zo moest ik dus na de persconferentie in de gietende regen naar huis in een zomerse outfit. Een tip voor iedereen, neem altijd een regenjas mee in België, ook al zeggen ze dat het niet zal regenen.
