Studentensteden kampen dit jaar met een frappant tekort aan koten. De vraag naar koten stijgt al jaren, maar het aanbod kan niet volgen. Vastgoedontwikkelaar L.I.F.E. wil creatieve oplossingen zoeken maar “stuit telkens op de kortzichtige wetgeving.”
“We horen bij L.I.F.E. graag van de studenten zelf wat ze nodig hebben in een kot. Daarbij gaven de jongeren aan dat ze vooral meer gemeenschappelijke ruimte willen. Als hun kamer dan kleiner is, is dat geen probleem. Op die manier kan je kamers van 10m² maken en je beschikbare ruimte veel efficiënter indelen. Zulke kamers kosten ook minder, natuurlijk. Spijtig genoeg is het niet wettelijk toegestaan om koten van 10m² te verhuren. Onze oplossing strookt dus niet met de huidige wetgeving.”
Waarom zijn de huidige koten zo duur?
“De laatste jaren stijgen de prijzen alleen maar. Dat probleem begint al bij de hoge kost van de grond in studentensteden. Het moet voor vastgoedontwikkelaars ook lucratief blijven, natuurlijk. Als de steden een compromis willen sluiten en de kost wat verlagen, zouden wij goedkopere koten kunnen aanbieden. Spijtig
genoeg is Stad Antwerpen heel terughoudend.
Waarom?
“Ik ben ervan overtuigd dat ze bang zijn voor overlast. Er is zelfs een heel gebied in Antwerpen waar geen studentenkamers bijgebouwd mogen worden. De stad wil waarschijnlijk een meer gevarieerde mix van bewoners in haar wijken.
Antwerpen is ook geen voorstander van koten in eengezinswoningen. Ze hebben liever dat die koten verdwijnen zodat de huizen terug kunnen dienen voor gezinnen. Vandaar misschien de hevige controles op brandveiligheid van de vorige jaren.”
Hoe snel kan het kotentekort verholpen worden?
“Op korte termijn is het erg moeilijk om oplossingen te vinden. Er bestaan tijdelijke initiatieven zoals containerdorpen op het water. Maar die zijn vaak te duur om een tijdelijk karakter te hebben. Door corona zijn ook de voorwaarden strenger geworden. Ventilatie is extra belangrijk geworden. Dat maakt elk project nu duurder.
Het probleem is ook dat we dit jaar pas beseffen hoe groot het probleem is. Om dat op te lossen heb je tijd nodig. Ik reken dan eerst een jaar tijd voor ontwikkelaars en de politiek om het fenomeen grondig te begrijpen. Tel daar nog een jaar bij om vergunningen aan te vragen. En dan moet je nog beginnen bouwen. Dat duurt ook weer twee jaar. We doen ons best om het aanbod zo snel mogelijk te verrijken, maar dat duurt langer dan we willen.”
“Ik slaap nu op de zetel van een vriendin”
Studenten hebben echter die tijd niet. Het is dus snel oplossingen zoeken of de zoektocht opgeven.
Danny (22) heeft een noodoplossing gevonden, maar dat kan niet blijven duren.
“Vorig jaar huurde ik een appartementje op de Groenplaats met mijn vriend. Onze kotbaas besloot de huur te verhogen en wij kwamen in de problemen. We moesten op zoek naar iets goedkoper.
Tot nu toe hebben we geen goede opties gevonden. De betaalbare koten zijn amper leefbaar. Ze zijn super klein, te ver gelegen of storten haast in elkaar. Daar wil ik mijn geld niet aan uitgeven.
Mijn vriend woont nu terug thuis en ik slaap op de zetel van een vriendin. Zij heeft een klein appartement in hartje Antwerpen. Het is oké voor even, maar niet voor het hele academiejaar. Ik heb nood aan een eigen plek, waar ik vrienden kan uitnodigen en zelf tot rust kan komen.
Het is erg moeilijk om mensen uit te nodigen. Ik durf het eigenlijk niet, want ik wil geen last zijn voor mijn vriendin. Bij het uitgaan zorg ik nu ook altijd dat ik op tijd thuis ben, zodat ik haar niet wakker maak. Ik ben al blij dat ik hier tijdelijk mag blijven. Ik wil niet ondankbaar overkomen.”
“Ik heb het opgegeven”
Silke (20) vond geen oplossing en blijft dus dit jaar thuis.
“Mijn tweelingbroer en ik zochten samen een kot voor dit jaar maar ondertussen hebben we het opgegeven. We zijn waarschijnlijk te laat beginnen zoeken, pas midden augustus. Hard zoeken ging het sowieso zijn, maar we dachten nog wel iets te kunnen vinden. Vorig jaar vonden we het niet nodig om op kot te gaan. Maar door corona, waren we het thuis helemaal beu. Ik wil meer vrijheid en een kot kan daarbij helpen. Vorig jaar heb ik amper vrienden gezien. Daar heb ik het heel moeilijk mee gehad. Ik hoopte een kot te vinden en een keertje éxtra van het studentenleven te kunnen genieten.
Onze moeder vindt het belangrijk, dat we samen op kot gaan. We zoeken dus een studio voor ons beiden, of twee studentenkamers in hetzelfde pand. We hebben lang gezocht, maar geen geluk gehad. We geven de zoektocht op voor dit jaar. We blijven dus nog een jaartje thuis. Er zit niets anders op. Het is wel een grote teleurstelling voor mij, want ik studeer dit jaar af. Mijn studententijd zit erop en ik heb nooit ten volle kunnen genieten van het studentenleven.”
