Als je me had verteld dat ik een toren van 515 treden zou beklimmen, had ik je waarschijnlijk zot verklaard. Maar tijdens mijn stage bij Radio 2 Antwerpen mocht ik mijn beentjes insmeren om de toren van de Kathedraal te beklimmen voor een reportage. En dat is slechts één van de vele fantastische ervaringen van mijn stage bij de grootste radiozender van Vlaanderen. De ene dag zat ik op de redactie, de andere dag stond ik een hele klas te interviewen.
Mijn eerste dag
Om kwart na negen werd ik op de redactie verwacht voor mijn allereerste stagedag. Ik vertrok met volle goesting, maar ik was toch ook wat zenuwachtig. Maar die zenuwen bleken helemaal niet nodig, want ik werd heel goed opgevangen. Ik maakte rustig kennis met alle collega’s en ik mocht al eens een kijkje nemen in de radiostudio. Niet veel later kwam mijn stagebegeleider aan en konden we starten met alles in gereedheid te brengen.
Van zodra alle technische zaken in orde waren, werd ik meteen aan het werk gezet en mocht ik mijn eerste artikel maken voor VRT NWS. Het gevoel dat door je heen gaat als je je naam ziet staan onder een artikel is niet te beschrijven. Ik moest een persbericht omzetten in een artikel. Ik vond dat best spannend, omdat ik een audiostudent ben en ik was best onzeker over mijn schrijven. Maar bij Radio 2 Antwerpen leer je elk aspect van de radio kennen en ook schrijven hoort daarbij.
Doorheen de week kwamen er meer artikels bij en mocht ik ook radioberichtjes maken. Op vrijdag werd ik voor de eerste keer op pad gestuurd voor mijn allereerste vox-pop. Ik moest naar de Grote Markt omdat de beiaard het nationale volkslied van Turkije ging spelen. Ik werd op pad gestuurd om reacties te gaan ronselen bij de Turkse gemeenschap uit Antwerpen.
Een bijzondere ontmoeting
Ik heb tijdens mijn stage heel veel mensen ontmoet. Ik heb gesproken met politici, woordvoerders en nog zo veel meer. De ene was al vriendelijker dan de andere, maar gelukkig vielen de meeste heel erg mee. Ik heb ook heel veel mensen ontmoet tijdens de vox-pop’s. Zelfs bij stromende regen stond ik buiten om de mening van de Antwerpenaar te vragen. Na een tijdje werd ik zelfs de specialist van de vox-pop’s genoemd. Ik ontmoette heel veel verschillende soorten mensen: van fietsers die toevallig passeerden tot een drugsdealer die mij iets wilde verkopen. Daar heb ik toch vriendelijk voor bedankt.
De leukste vox-pop was met kinderen. Ik moest naar een school gaan om een aantal ouders te vragen wat de plannen waren voor de krokusvakantie. Ik vertrok met volle moed, maar al snel bleek dat de ouders niet zo meewerkend waren. Maar het geluk stond mijn kant, want plots komt er een klas van een 20-tal kinderen op me af. Elk kind wou heel graag vertellen wat zijn plannen waren voor de krokusvakantie. Daardoor had ik heel leuk materiaal waar ik een supertoffe vox-pop mee kon maken. Uiteindelijk zijn mijn opnames zelfs gebruikt door de radiozender MNM. Zij vonden het een leuk onderwerp en wilde het graag in hun radionieuws.
Anekdote
Eén van de reportages die ik nooit ga vergeten, is het verslag dat ik heb gemaakt over de beklimming van de toren van de kathedraal. Samen met een aantal andere mensen van de pers kreeg ik de kans om in primeur de toren van de kathedraal te beklimmen. Het was een tocht van 515 treden, maar het was het allemaal waard. De presentatrice van het middagprogramma had gevraagd of ik een sfeerreportage wou maken. Ik maakte opnames van de gids die ons meenam in de toren, ik interviewde de schepen van cultuur en ik heb ook een stukje eigen stem opgenomen. Ik moet toegeven, het was een uitdaging om in de micro te praten terwijl ik duidelijk buiten adem was, maar het was echt geweldig om te doen.
Veel geleerd
Door het te doen, leer je het. Dat is absoluut het geval in deze richting. Toen ik begon, werd ik geconfronteerd met het feit dat ik helemaal nog niet veel ervaring had en dat ik echt nog wel wat moest leren. Nu, acht weken later kan ik zeggen dat ik echt waanzinnig veel geleerd heb. Ik sta op alle vlakken veel verder. Ik heb geleerd om goede teksten te schrijven voor de radio en VRT NWS. Ik ontwikkelde een eigen manier om interviews af te nemen en ik voel me nu veel zekerder in reportages maken.
Verder heb ik ook geleerd welke onderwerpen er heel goed werken bij de lezers. Het is grappig, maar de onderwerpen die het goed doen zijn kinderen, seks en stoute dieren. Ik mocht het zelf ondervinden toen ik een artikel schreef over een bever die een hectare bos blank had gezet. Bijna heel de namiddag was dat artikel het meest gelezen artikel van heel de website. Ik moest een paar keer in mijn ogen wrijven om het te beseffen. Wie had gedacht dat een bever zo veel lezers zou halen?
Oeps, foutje
Een stage zonder fouten, is geen geslaagde stage. Je moet fouten maken om te kunnen leren. Ik heb geen grote fouten gemaakt, maar het is wel een keer gebeurd dat ik een interview van 10 minuten had gedaan en dat ik nadien de opname kwijt was. De opname kon dus jammer genoeg niet gebruikt worden. Maar gelukkig hadden we het enkel nodig voor het artikel, niet voor de radio. Voor de rest maakte ik vooral kleine foutjes zoals partijen vergeten vermelden als je een politicus citeert.
Check hier de laatste artikels die ik schreef voor VRT NWS.
