Als een van de eerste wiskundeleerkrachten met Marokkaanse roots is Ali El Marchouhi het perfecte voorbeeld dat je achtergrond niet hoeft te bepalen welk beroep je kan uitoefenen.
“Ik denk dat ik wel een voorbeeld ben voor mijn leerlingen. Ze hadden nooit verwacht dat ze een jonge Marokkaan als wiskundeleerkracht zouden krijgen. Hoewel scholen steeds diverser worden, blijft de verwachting toch dat een nieuwe leerkracht blank is.”
Toen ik zelf in het lager onderwijs zat, had ik uitsluitend blanke leerkrachten, maar dat heeft mij nooit tegengehouden om te solliciteren voor de job van leerkracht. Dat was juist mijn drijfveer. Als iemand zei dat ik dat nooit zou kunnen worden, ging ik juist harder proberen om het tegendeel te bewijzen. Het is me nog gelukt ook, zonder al te veel moeite. Ik denk trouwens dat ik een van de eerste Marokkaanse wiskundeleerkrachten ben. Op die titel ben ik enorm trots.
Ik merk dat we er in mijn eigen school op zijn vooruitgegaan. We hebben 3 Marokkaanse, een Afrikaanse en een Russische leerkracht. Ook in de klassen zie je verschillende culturen. Slechts 5% van de Vlaamse leerkrachten heeft allochtone roots.
De school moet zich daaraan aanpassen. Veel van de ouders zijn het Nederlands niet machtig. We voorzien dan een tolk tijdens oudercontacten zodat ze toch de nodige en juiste informatie meekrijgen. Dat kan een familielid zijn die wel Nederlands verstaat of een leerkracht die bijvoorbeeld naast Nederlands ook Arabisch spreekt.
Scholen proberen zich aan te passen aan die culturele verschillen, maar het onderwijs heeft nog een lange weg te gaan.”